Wie moet Nederland na Bloemen nog meer vrezen?

Het kan dus toch, als buitenlander de Nederlanders van schaatsgoud houden in Zuid-Korea. Wie kunnen net als import-Canadees Ted-Jan Bloemen Team NL nog meer pijn doen, tijdens de resterende schaatsafstanden?

Arjan Schouten 15-02-18, 19:02 Laatste update: 15-02-18, 19:05

Door Arjan Schouten

Oranje werd goud. En goud werd oranje in Gangneung. Tot Ted-Jan Bloemen, geboren en getogen in de omgeving van Gouda maar uitgeweken naar het Canada van zijn vader, op de 10.000 meter dus zomaar een klassieke schaatsafstand van de Nederlanders af wist te snoepen. Weg ongeslagen status. Ook schaatsland Nederland is te verslaan. En dat moet de buitenlandse kapers op de kust toch ook hoop geven voor de resterende afstanden op het Zuid-Koreaanse ijs. Wat Bloemen kan, moeten anderen ook kunnen. Maar wie?

Martina Sábliková
Meteen vrijdag een tweede schaatsdag op rij zonder Nederlands goud? Zou zomaar kunnen bij de 5000 meter voor vrouwen, waar Martina Sábliková nog altijd als grote favoriete geldt. Nee, de Tsjechische wereldrecordhoudster is niet in topvorm, getuige haar vierde plaats op de drie kilometer. Maar de kampioene van Vancouver en Sotsji hoef je echt niet uit te leggen hoe ze alsnog alles uit een race kan persen. Had vier jaar terug nog geduchte concurrentie van Ireen Wüst, Carien Kleibeuker en Olga Graf. Nu moet ze afrekenen met jonkie en debutante Esmee Visser en Annouk van der Weijden. Twee vrouwen van een ander kaliber met internationaal vrijwel lege erelijsten. En, o ja, ook Claudia Pechstein doet op haar 45ste nog gezellig mee voor een medaille.

Nao Kodaira
Na een dagje rust gaat het schaatstoernooi in Gangneung zondag vrolijk verder met de sprintafstanden. 500 meter vrouwen? Geen uitgesproken Nederlandse favoriete op die afstand, met Anice Das, Marrit Leenstra en Jorien ter Mors aan het vertrek. Al weet je het met Ter Mors natuurlijk nooit. De ‘girl to beat’ is voor iedereen Nao Kodaira. Spreekt inmiddels ook een aardige woordje Hollands, maar blijft natuurlijk Japanse. Al tweede op de 1000 meter en vorig jaar op dezelfde baan wereldkampioene op de 500 meter.

Håvard Lorentzen
Natuurlijk hebben de Nederlanders de beste papieren op de 500 meter met Jan Smeekens, Kai Verbij en Ronald Mulder aan de start. Zeker nu Pavel Koelizjnikov niet mee mag doen. Maar dat neemt niet weg dat er op die onvoorspelbare sprintafstand altijd kapers op de kust liggen. Zo is er die 25-jarige Noorse sprinter Håvard Lorentzen, die laatst in Erfurt bij de wereldbeker zomaar Jan Smeekens achter zich liet. En niet voor het eerst, want Lorentzen won ook al in Stavanger.

Havard Holmefjord Lorentzen, als winnaar in Erfurt. © ANP

Kim-Bo Reum
Wereldkampioene op de massastart tijdens de WK afstanden van vorig jaar in hetzelfde stadion en een jaar daarvoor al goed voor zilver. Mag als thuisfavoriete rekenen op een vol stadion met juichende Koreaanse fans. Van de klassieke afstanden snappen ze niet altijd alles, maar een eenvoudiger te volgen onderdeel dan de massastart is er niet. Wie het eerste aankomt, wint. En wij denken allemaal dat Irene Schouten dat gaat worden, maar daar denken ze in Korea dus heel anders over.

Seung-Hoon Lee & Joey Mantia
Twee jaar terug wereldkampioen op de massastart en na zijn cadeau gekregen gouden plak van Vancouver op de 10.000 meter (verkeerde wissel Kramer) leeft de 30-jarige Koreaan dit toernooi maar voor één afstand. Maar Seung-Hoon Lee heeft geduchte concurrentie uit Amerika van Joey Mantia, die vorig jaar al in Gangneung wereldkampioen werd. Twee heel rappe topkandidaten met wie de beoogde Nederlandse starters Sven Kramer en Koen Verweij af moeten zien te rekenen. En dan is er ook nog die bliksemsnelle skeelerbelg Bart Swings die nog een olympische droom koestert.