Het wonderlijke seizoen van Ter Mors

AfscheidShorttrack werd jarenlang omschreven als haar grote liefde. Vandaag rijdt Jorien ter Mors, drievoudig olympisch kampioene langebaan, haar laatste shorttrackwedstrijd. Vier voor Ter Mors bepalende momenten gedurende dit olympische seizoen.

Lisette van der Geest 17-02-18, 08:10 Laatste update: 18-02-18, 06:05

Door Lisette van der Geest

6 december 2017
Ze was verbaasd, zo vertelde Ter Mors op de persbijeenkomst voor de bekendmaking van de olympische shorttrackploeg in Thialf. Een individuele startplek op de olympische 1500 meter in het shorttrack was de laatste jaren nooit een doel en had ze dus ook niet verwacht. ,,Ik moet het programma maar even bekijken”, zei ze.

Bondscoach Jeroen Otter was nuchter: ,,Ja, schat. Je hebt je nou eenmaal geplaatst. Accepteer ‘m maar, je kunt die plek altijd later nog inleveren als het toch niet uitkomt.” Later, na een teleurstellend verlopen OKT eind december, bleek dat ze die extra troef in handen heel goed kon gebruiken. Het past prima in haar olympische programma.

29 december 2017
Vier jaar lang trainde en leefde ze voor de olympische 1500 meter. Voor de goede orde: voor de 1500 meter op de langebaan, niet die van het shorttrack. Ze kwam op de 400-meterbaan al uit op allerlei afstanden, van 500 tot 5000 meter, maar geen afstand lijkt zo voor haar gemaakt als de schaatsmijl, waarop ze in Sotsji ook het goud op won.

Maar 29 december 2017 op het Olympisch Kwalificatietoernooi gaat het mis. In Thialf gebeurt wat geen schaatskenner verwachtte. Haar benen lopen vol op een moment dat ze normaal gesproken door kan schaatsen. Ze wordt vijfde en blijft vertwijfeld achter. Ze weet al voor de Olympische Spelen beginnen: zij zal haar olympische titel niet verdedigen.

Woensdag 14 februari 2018
Het was een zware periode, de tijd na het OKT. Maar ze wist ook: de knop moet om. Specialiseren in de 1000 meter, de afstand die ze nog wel op de langebaan mocht rijden, waar ze ook ooit wereldkampioen op werd. Alles of niets. Voorheen gehinderd door rugproblemen deed ze nauwelijks aan krachttraining, na het OKT ging het roer om. Alles voor de sprint.

Ze was niet de ultieme favoriet, zelf dacht ze: als ik goed ben is het podium mogelijk. Later zal ze in de uitzending van Studio Sportwinter geëmotioneerd vertellen dat ze op het rechte stuk dacht: ‘Kom pap, help me.’ Een schreeuw naar haar in 2013 overleden vader.

Ze won. Voor de derde keer in haar leven olympisch goud.

Zaterdag 17 februari 2018
Vandaag is niet alleen haar afscheid van de sport waarin ze opgroeide, de 1500 meter wordt ook haar laatste shorttrackwedstrijd met bondscoach Jeroen Otter. Jarenlang haar vertrouwenspersoon, de man waarover ze na het proces rond het overlijden van haar vader en de winst van haar eerste olympische goud zei: ,,Hij is zó belangrijk geweest.”

Al adviseerden buitenstaanders haar regelmatig om fulltime te gaan langebanen, de discipline die haar postuur beter past, Ter Mors bleef bij een combinatie met haar eerste liefde. In eerste instantie omdat ze dacht dat het haar een betere schaatsster maakte, maar ook omdat ze niet weg wilde bij Otter. Volgend seizoen wordt dat anders.

Coach Jeroen Otter en Jorien ter Mors. © ANP

Nee, ook na haar derde gouden medaille twijfelt ze niet over haar beslissing. De afgelopen jaren trainde ze regelmatig alleen, als zij moest langebanen en de shorttrackers ergens in het buitenland zaten. Haar coach is ook regelmatig niet op het ijs van de 400-meterbaan. Hij kan zich simpelweg niet in tweeën splitsen. Dat gaat zo niet meer.

Vooraf dacht ze dat er vooral kansen lagen op de aflossing. Maar een week geleden werden de Nederlandse vrouwen teleurstellend uitgeschakeld in de halve finale. De zwaarste dag uit haar carrière, noemde Ter Mors dit. Vandaag heeft ze kans op revanche, al is ze absoluut niet de grote favoriet. Maar bij shorttrack geldt lang niet altijd de wet van de favoriet.

We zagen bingokaarten voor All you need is love en voor het langebaanschaatsen langskomen. Maar de échte cliché-uitspraken worden gedaan in het shorttrack. Let vandaag maar op: ‘Alles is mogelijk.’ En: ‘Het blijft shorttrack.’ Dit geldt ook voor een langebaankampioene die zich voor het laatst vermomd als shorttrackschaatser.