Het draait vandaag maar om één kleur voor Sjinkie

Door Lisette van der Geest

Jeroen Otter noemde hem in de week voor de Spelen de beste shorttrackschaatser ter wereld van dit moment. Daarbij plaatste de bondscoach wel de kanttekening dat in shorttrack de snelste en behendigste niet altijd wint. Neem de bekendste 1000-meterfinale van deze sport, het moment waar zelfs een uitdrukking door is ontstaan: ‘Doing a Bradbury’. 2002, Salt Lake City, voornaam: Steven.

Het gezegde staat in het Australische slang woordenboek. De Australische shorttracker haalde dankzij andermans diskwalificatie de halve finale van de Olympische Spelen, kwam door een valpartij in de finale. En leek vervolgens roemloos achteraan te eindigen. Totdat de vier shorttrackers meters voor hem allemaal onderuit gingen.

Maar goed, dat is zestien jaar geleden, terug naar Knegt, die destijds pas twaalf jaar was. Knegt baalde na de uitschakeling van de aflossingsploeg in de halve finale afgelopen dinsdag.

Hij kreeg ook veel boze Koreanen op zich af na de vermeende ‘middelvingergate’ toen hij eerder die week de knuffel die hij bij de prijsuitreiking kreeg onhandig vasthield. Maar Knegt is nuchter, sloot zijn instagramaccount af en de boze Koreanen verplaatsten hun digitale woede met doodsbedreigingen naar de Canadese Kim Boutin, die betrokken was bij de actie waardoor de Zuid-Koreaanse Minjeong Choi een penalty kreeg.

Desalniettemin belooft het een mooie wedstrijd te worden in de hal waar 12.000 toeschouwers passen, waaronder veel Koreanen. Vooralsnog zat het er elke keer vol, het geluid bij een Koreaan aan de start was oorverdovend. Knegt maakt het niets uit. Als hij schaatst hoort hij toch niets.