Carapaz bezorgt Ecuador zeldzame gouden medaille, Mollema net naast het podium

Achter Carapaz sprintte de Belg Wout van Aert naar het zilver. Hij bleef op de streep de Sloveense Tourwinnaar Tadej Pogacar net voor. Mollema sprintte ook mee, maar eindigde uiteindelijk op de meest ondankbare plaats. Dylan van Baarle was op de vijftiende positie de tweede Nederlander.

Reactie van Mollema na zijn vierde plek (tekst gaat verder onder de video):

Ook Tom Dumoulin (44ste) en Wilco Kelderman (51ste) reden de zware wegrace uit. Dat gold niet voor Yoeri Havik, die als baanwielrenner het extra plaatsje in de Nederlandse selectie mocht opvullen.

De 28-jarige Carapaz treedt in de voetsporen van zijn landgenoot Jefferson Pérez. De snelwandelaar pakte in 1996 goud in Atlanta en twaalf jaar later brons in Peking. Daarmee gold hij als de enige medaillewinnaar van het Zuid-Amerikaanse land.

Carapaz is de opvolger van de Belg Greg van Avermaet. De olympisch kampioen van Rio de Janeiro reed in Tokio in een knechtenrol voor Van Aert en moest het peloton al snel laten gaan.

De tijdrit bij de mannen staat woensdag op het programma. Dumoulin moet dan de Nederlandse eer zien te verdedigen. De vrouwen komen morgen (wegrace) en woensdag (tijdrit) in actie.

Zo kijkt Dumoulin terug op de wegrace en vooruit naar de tijdrit (tekst gaat verder onder de video

De strijd in de 234 kilometer lange koers ontbrandde zoals verwacht op de Mikuni Pass, een klim van 6,7 kilometer met een gemiddelde stijging van ruim 10 procent, ruim 30 kilometer voor de finish. De Belgen namen op de klim de wedstrijd in handen met Tiesj Benoot die het tempo opvoerde. Kelderman kreeg het moeilijk, ook Dumoulin moest de eerste groep laten gaan. Mollema en Van Baarle klampten aan. Pogacar zette zijn eerste aanval in en kreeg de Canadees Michael Woods en de Amerikaan Brandon McNulty, zijn ploeggenoot bij UAE Team Emirates, met zich mee. Van Aert had geen helper meer bij zich en leidde de achtervolging.

Kort onder de top sloten vier renners aan bij de koplopers, onder hen de Italiaan Alberto Bettiol, de Colombiaan Rigoberto Urán en Carapaz. Niet veel later gevolgd door onder anderen Van Aert en Mollema. De gevreesde klim had daarmee niet voor een beslissing gezorgd. Maar kort erna ontsnapten Carapaz en McNulty. Dat bleek wel de beslissende zet.

Van Aert kreeg geen steun en moest, als gedoodverfde winnaar als het op een sprint aan zou komen, alleen achtervolgen. De Belg, afgelopen zondag winnaar van de slotetappe in de Tour, zorgde ervoor dat de leiders nog in zicht kwamen. Maar met nog 5 kilometer te gaan versnelde Carapaz weer. McNulty haakte af en werd ingerekend. De Ecuadoraan was niet meer te stuiten en kwam solo over de streep.

Mollema had niet het gevoel dat hij ergens wat had laten liggen en kon daarom ook leven met de vierde plaats. ,,Ik zat er de hele dag goed bij. De mannen die voor me zitten, pakken verdiend de medailles”, reageerde hij bij de NOS. ,,Natuurlijk probeerde ik nog wel mee te sprinten met Van Aert en Pogacar, maar die mannen zijn gewoon te snel voor mij.”

De Groninger, die na een ritzege met een goed gevoel uit de Tour de France kwam, had onderweg flink afgezien. ,,Het was echt een slijtageslag, met het warme weer en de luchtvochtigheid. Dit is heel anders dan we in Europa gewend zijn. Ik had op het eind ook niet veel meer over.”

Beluister hieronder onze olympische podcasts.

Bekijk hieronder onze video’s over de Olympische Spelen.

Bekijk hieronder het complete schema van de Olympische Spelen, waarbij je precies kunt zien wanneer de Nederlandse atleten in actie komen.