De lichttuin van Ampie (81) moest op slot: nu stromen de donaties binnen

,,Ja, bedankt. Ik ben al echt een oud manneke aan het worden. Maar nog wel actief. Ik heb vanmorgen de weg al aangeharkt en ik was net in de kas wat bloempjes mest aan het geven.’’

,,Ach, het is niks hè? Mijn zoon wil vanmiddag nog even komen, maar ik word steeds banger voor corona. Het komt steeds dichterbij en ik wil toch proberen om het niet te krijgen.’’

,,Ik had het zo mooi geregeld. Met eenrichtingsverkeer konden mensen de twee mooiste plekken van de tuin zien. Er was niks aan de hand. Als je hoort hoe druk het in de winkels is. En bij Ampie is alles lekker buiten hè?’’

,,Als ik de lampjes ’s avonds aandoe, doet me dat gewoon zeer. Ik heb aan beide kanten bordjes met ‘Verboden toegang’, maar soms staan er toch ineens mensen voor het raam. Als ik ze dan moet wegsturen en ik zie de teleurgestelde gezichtjes van die kleine kinders, dat doet me zeer.’’

,,Niet te geloven. Ik word er gewoon koud of warm van, ik weet het niet. Toen mijn kleindochters vorige week vertelden dat er 200 euro was, rolden de tranen me al over de wangen. Mams (tegen zijn vrouw, red.), er is al 7000 euro gedoneerd. Onbegrijpelijk. Het gaat niet eens om het geld, maar om de waardering. Uit het hele land. Ja, zo heb ik toch een mooie verjaardag.’’

,,Ik heb deze zomer op het kantje gelegen en was veel afgevallen, maar door de kerst begin ik alweer te groeien. Het heeft me zo lekker gesmaakt, ik voel me weer zo gezond als een vis. Meestal begin ik in januari of februari pas te snoeien, maar ik heb nu de helft van de tuin al gehad. En ik heb bij de bloemist alweer duizend vlijtige liesjes besteld. De helft minder, want de vijvers beginnen te lekken en daar heb ik ook nog wel wat dagen werk mee. Een jaartje is zo voorbij hè? Volgend jaar hoop ik een lekker feestje te kunnen geven.’’