Wat is er toch aan de hand, in een land waar iemand die voor zijn mening uitkomt voor rotte vis wordt uitgemaakt? Vraag het maar aan Dasja Abresch uit Steenbergen. Vorig jaar was ze het middelpunt van een volksopstand. Oorzaak: de mededeling dat er vluchtelingen in Steenbergen zouden worden opgevangen.

Alleen maar omdat ze haar mening gaf, kreeg Abresch de meest verschrikkelijke verwensingen over zich heen gestort. De Steenbergse is somber. „We haten elkaar zo makkelijk, zo snel… En ik begrijp nog steeds niet waarom. Het kan best zijn dat onze meningen niet eens zo ver uiteenlopen. Maar dat krijg je met geen mogelijkheid meer uitgelegd. Mensen willen niet horen wat je te zeggen hebt”, zegt Abresch.

Volgens haar is een ‘kloof tussen meningen’ ontstaan. Met als resultaat dat mensen niet meer naar elkaar willen luisteren. „Dat hebben we afgeleerd. Iedereen staat op zijn eigen oever te schreeuwen.”

Angst
​Alles is angst, zegt Abresch. Maar dan vooral bij de mensen die nog iets te verliezen hebben. De allerarmsten, zij die het pas écht slecht hebben, die hoor je volgens haar niet. „Die zitten in de bijstand, maar als de buurman ziek is gaan ze toch nog met een pannetje soep langs. Zij hebben recht om te klagen, maar je hoort ze niet. Het zijn de mensen daarboven. Die zijn als de dood om iets kwijt te raken. Alles draait om hun kleine winkeltje. Alles wat een bedreiging is moet worden afgeslagen. Dan gaan de hakken in het zand. Het is allemaal angst. Angst voor wat er komen gaat."

Lees zaterdag meer in BN DeStem