Het beste Chelsea ooit: onze experts kiezen hun beste elf

Keeper: Petr Cech. Het is de keuze tussen de pas gestorven Peter Bonetti of Petr Cech op doel. En dan kiezen we voor de Tsjech die 11 jaar voor de club speelde en daarin 13 prijzen won en 142 keer de nul hield. Toen Roman Abramovitsj kwam, was hij één van de eerste aankopen. Cech had een groot aandeel in de winst van de Champions League in 2012. Hij stopte onder meer een penalty van Arjen Robben.

Rechtsback: Marcel Desailly. Eigenlijk hoort deze reus in het hart van de verdediging, maar daar staan met John Terry en Ron Harris al twee uitgesproken clubiconen. Powerhouse Desailly werd de leider van Chelsea in de jaren rond de eeuwwisseling. Wereldkampioen én Europees kampioen met Frankrijk in 1998 en 2000.

Centrale verdediger: John Terry. Als je praat over Chelsea-DNA, dan kom je uit bij John Terry. Een speler uit de eigen jeugdopleiding die het eerste elftal haalde en er liefst 19 jaar bleef. Verdere uitleg overbodig.

Centrale verdediger: Ron Harris. Dit beste Chelsea bestaat hoofdzakelijk uit spelers van de laatste 25 jaar. Maar er zijn ook ‘legends’ uit een verder verleden. Ron Harris speelde ook 19 jaar voor ‘The Blues’ en is houder van het clubrecord met 795 wedstrijden. ‘Chopper’ was zijn bijnaam, vanwege zijn agressieve, vasthoudende manier van verdedigen. Hij won met Chelsea onder meer de Europacup 2 in 1971 na een replay tegen Real Madrid.

Linksback: Ashley Cole. Tot vorig jaar speelde hij nog profvoetbal, toen hield Ashley Cole er op zijn 39ste mee op. Heel constante verdediger, die eerst bij Arsenal speelde en daarna acht jaar voor Chelsea. Hij is er nu terug als jeugdtrainer en zei laatst: ‘Van José Mourinho neem ik mee hoe je als trainer teams organiseert. Carlo Ancelotti vond ik top in zijn man-management. Arsène Wenger bewonder ik voor het vertrouwen dat hij altijd durfde te geven aan jeugd.’’

Centrale middenvelder: Claude Makélélé. Als er in het voetbal een specifieke rol naar je is vernoemd, dan kun je wat. Over ‘de Makélélérol’ is, sprak Zinédine Zidane ooit fijntjes als speler van Real Madrid. Defensieve middenvelder Makélélé was er net verkocht en voorzitter Perez schamperde dat hij de ‘technisch matige’ speler niet zou gaan missen, want nu was David Beckham er. Maar het ging snel minder en Zidane zei: ‘Waarom nog een extra laagje goudverf op de Bentley spuiten als je net het complete motorblok hebt verkocht?’

Centrale middenvelder: Frank Lampard. Een paar jaar geleden gaf de Noorse wetenschapper Geir Jordet een presentatie in het stadion van Vitesse. Dat ging over het kijkgedrag van topvoetballers in een wedstrijd. Hij pikte speciaal Frank Lampard eruit, die 90 minuten lang constant zijn omgeving scande om te zien hoe alles stond. Lampard zelf vertelde hoe hij dat als kind had geleerd van zijn vader, oud-prof Frank Lampard senior. ,,‘Make pictures son, always pictures’, zei mijn pa al bij mijn pupillenteam.’’

Aanvallende middenvelder: Gianfranco Zola. Natuurlijk moet ook hij erin, één van de meest fijnbesnaarde spelers die ooit het blauwe shirt droegen. Zola was de Eden Hazard van de jaren 90 en kwam aan het begin van het Abramovich-tijdperk bij Chelsea. Bijna 300 duels en de Europacup 2 gewonnen. Helaas voor hem geen Engels kampioen.

Spits 1. Peter Osgood. Onder de penaltystip van Stamford Bridge ligt de as van deze aanvaller begraven. En bij het stadion staat ook zijn standbeeld. Peter Osgood vertegenwoordigt net als Ron Harris het ‘oude’ Chelsea, dat van de jaren 60 en 70. Osgood maakte in beide finaleduels in de EC 2 tegen Real Madrid een doelpunt. Hij overleed in 2006.

Spits 2. Didier Drogba. Meesterscout Piet de Visser biechtte onlangs in Voetbal International op dat hij het aanvankelijk niet zag in Drogba. Daarom kwam de spits niet meteen naar Chelsea, maar later pas via een omweg voor een recordbedrag. Het kwam alsnog goed. 164 goals in 384 duels voor de club en de winnende penalty bij de Champions Leaguezege in 2012 in München.

Flankaanvaller: Eden Hazard. Toen José Mourinho werd gevraagd om het beste elftal te maken uit alle spelers met wie hij heeft gewerkt, zette hij naast Drogba ook Eden Hazard in de aanval. In 2012 kwam de Belg over van Lille en pas vorig jaar zomer ging hij weg. Na 532 duels, talloze prachtige dribbels en met de winst van de Europa League op zijn palmares.

Nummer 12: Jimmy Greaves. Het meest bekend als icoon van Tottenham Hotspur, maar voor Jimmy Greaves begon alles bij Chelsea. Hij brak er door vanuit de jeugd en scoorde tussen 1957 en 1961 vier jaar als een dolle stier. 124 competitiegoals in 132 duels. Niemand maakte meer hattricks voor de Engelse nationale ploeg (zes) dan Greaves, die is opgenomen in de Hall of Fame van het Engelse voetbal.

Trainer: José Mourinho

Keeper Petr Cech. Cech kwam in 2004 bij Chelsea. Hij groeide uit tot een legende. Hij won de Premier League (4), de FA Cup (5), de League Cup (3), de Champions League en de Europa League. In 2012 was Cech de held in de finale van de Champions League door een penalty van Arjen Robben te pakken.

Rechtsback: Ricardo Carvalho. De Portugees is op zijn best als centrumverdediger, maar Carvalho was een geweldige verdediger. Hij speelde 135 duels voor de Engelse grootmacht en vertrok toen naar Real Madrid en zette 89 interlands achter zijn naam.

Centrale verdediger: John Terry. Bijna vijfhonderd wedstrijden voor Chelsea. Een legende. Alleen dat ene moment zal altijd aan hem blijven knagen. Tijdens de Champions League-finale van 2008 in Moskou, miste uitgerekend hij de belangrijke strafschop die voor Chelsea winst van het miljoenenbal had betekend.

Centrale verdediger: Marcel Desailly. Samen met Frank Leboeuf vormde hij een geweldig centraal duo op Stamford Bridge. Desailly, door Chelsea weggehaald bij AC Milan, kreeg de bijnaam ‘The Rock’. De in Accra in Ghana geboren verdediger was zo sterk, dat je er als spits bang van zou worden.

Linskback: Graeme Le Saux. Graeme Le Saux speelde meer dan 300 duels voor Chelsea. Een moderne back die graag de achterlijn van de tegenstander haalde. In 1993 vertrok hij naar Blackburn Rovers, maar in 1997 haalde Chelsea hem weer terug naar Londen. Als de duurste Engelse speler in die tijd.

Verdedigende middenvelder: N Golo Kanté. Opgepikt bij Leicester City. De man die elftallen laat winnen volgens trainers en medespelers. Kante is het cement op het middenveld, de ideale bewaker van het evenwicht tussen aanvallen en verdedigen. Ook bij Chelsea.

Middenveld links: Frank Lampard. De huidige trainer was een clubicoon als speler. Een schitterende voetballer met een prachtig schot in de benen. Hij speelde 13 jaar voor de club, raakte zelden geblesseerd en maakte liefst 211 goals. Hij is de topscorer aller tijden van de ploeg.

Middenveld rechts: Oscar. Tussen 2012 en 2016 speelde het Braziliaanse wonderkind van Chelsea. Vraag Piet de Visser naar Oscar en hij begint bijna te kwijlen. Oscar was dan ook een genot om naar te kijken. Nog altijd is hij pas 28 jaar. Speler van Shanghai in China. 

Rechterspits: Gianfranco Zola. Toen de kleine Italiaan bij Chelsea arriveerde, in de tijd dat ook zijn landgenoot Gianluca Vialli daar speelde, was Chelsea niet de club die altijd mee deed om de prijzen. Sterker nog, vanaf 1970 was er niets meer gewonnen. Dat veranderde vanaf die tijd met de FA Cup in 1997 en 2000. En de UEFA Cup in 1998.

Spits: Didier Drogba. De ijzersterke Ivoriaan was een beest in de spits bij Chelsea. 164 goals voor de club. Maar vooral die gelijkmaker tegen Bayern München in de finale van de Champions League en vervolgens de beslissende strafschop maken hem tot één van de legendes van de club.

Linkerspits: Eden Hazard. De Belg was de laatste jaren simpelweg één van de allerbeste spelers ter wereld en zeker in de Premier League. Bezorgde Chelsea de Europa League en verdween naar Real Madrid.

Twaalfde man: Roberto Di Matteo. Had ook als manager genoemd kunnen worden bij dit elftal, want hij won de Champions League in de korte periode dat hij aan het roer van de club stond. De Italiaan werd snel weer ontslagen, maar zijn tijd als speler en trainer leverden Chelsea veel op.

Manager: José Mourinho