Kwakman en NAC ontmoetten tien jaar geleden wereldsterren Villarreal: ‘We grapten, we gaan ze wegtikken’

Terwijl Villarreal, nog altijd actief in La Liga, net als NAC sportief mindere tijden kent, is de ploeg op moment van het onderlingen treffen met de Bredanaars een topclub in het Europese voetbal. in 2006 haalt el submarino amarillo zelfs de halve finale van de Champions League. De club staat onder leiding van Ernesto Valverde, de trainer van het huidige FC Barcelona van Lionel Messi en Frenkie de Jong.

NAC is voor het tweeluik met Villarreal al op avontuur geweest in Armenië en Polen. Het lot koppelt NAC aan de Spanjaarden. Kees Kwakman maakt deel uit van de Bredase selectie. ,,Wij hadden een goede ploeg en konden ook Galatasaray, Club Brugge en Fulham loten. Ik weet nog dat we hoopten op Fulham. We hadden eerder tegen Blackburn Rovers een oefenwedstrijd gespeeld en vonden de Engelsen tactisch niet sterk. Daar zagen we kansen. Fulham haalde de finale.”

De joviale middenvelder is een vaste kracht voor trainer Robert Maaskant en kijkt met plezier terug naar de Europese zomer. ,,Die trips naar Armenië en Polen, daar genoten we echt van. Voor de uitwedstrijd naar Gandzasar Kapan hadden we thuis al met 6-0 gewonnen. De supporters verzamelden zich voor ons hotel op een plein. Toen zijn we op de wedstrijddag onder een parasolletje op datzelfde plein gaan kaarten.”

Als Villarreal uit de koker komt, weet men in Breda echter wel hoe laat het is. De uitgekookte Spanjaarden trekken ondanks een prima vertoning van NAC aan het langste eind (1-3). ,,Het was de zwaarste loting. We kenden de spelers van televisie door hun succes in de Champions League. Bij de eerste tegengoal raakte ik de bal kwijt. Toen was het tik-tik-tik en hij lag er in. De 1-2 was ongelukkig, dankzij een snelle vrije trap. Daarna scoorden ze nog een keer en wisten we wel dat het klaar was.”

Kwakman staat in het heenduel op scherp en is bij een gele kaart geschorst voor de return. Als de boel beslist lijkt, besluit hij een schorsing te forceren. Tevergeefs. ,,Ik kreeg gewoon geen geel. Ik schopte ongeveer elke Spanjaard om, maar de scheidsrechter trok maar geen kaart. Met als resultaat dat ik als een van de weinigen moest spelen in Spanje.”

Tijdens die return spaart Maaskant vaste krachten Rob Penders, Matthew Amoah, Anthony Lurling, Tyrone Loran en Csaba Fehér. De oefenmeester spreekt desondanks zijn manschappen moed in. ,,Volgens Maaskant zou ook Villarreal een aantal belangrijke spelers sparen. Ze speelden drie dagen later de eerste competitiewedstrijd, zei hij. Toen we de lijst met opstellingen kregen, bleken ze echter met alle sterren te beginnen.”

Het wordt een vernedering in Estadio El Madrigal. En Kwakman heeft er, ondanks dat het geen verrassing is, de balen van. ,,Ik had er de ‘kolere’ in. Ik heb ook geen tenue gescoord. Ik dacht, na 6-1 ga ik niet leuren om een shirtje. En eenmaal in de kleedkamer zag ik het al gebeuren, dat de teammanager in hun kleedkamer kwam met een shirt met Kwakman achterop en de vraag of iemand die wilde. Nee, dat paste niet bij mij.”

Nog altijd heeft Kwakman contact met zijn collega’s uit die periode. Zo spreekt hij toenmalig kamergenoot Robbert Schilder nog op frequente basis. ,,En Anthony. Ik zie ook nog regelmatig een aantal jongens. Rob en Jelle bij NAC, terwijl ik Tim Gilissen onlangs tegenkwam. Het was heel fijn om in die ploeg te mogen spelen. Mijn mooiste tijd als voetballer.”