Zeg cultuur en zeg Zevenbergen, dan zeg je Henk Hendrikx

Het komt dus niet als een verrassing dat hij dit jaar een koninklijke onderscheiding heeft ontvangen. Op grond van zijn leeftijd en de verdiensten die zich sinds het begin van de jaren '80 hebben opgestapeld, zou je je eerder kunnen afvragen: waarom nu pas?

Hendrikx beleeft het echter totaal anders, zegt hij. ,,Ik heb me daar totaal niet mee bezig gehouden. Ik was dus heel blij verrast door het nieuws.”

Dat nieuws kwam, standaard in deze coronatijd, niet via een bezoekje maar een telefoontje van burgemeester Jac Klijs, om kwart voor 12 in de vrijdagochtend. ,,Mijn vrouw heeft ervoor gezorgd dat ik klaar stond voor een telefoontje, maar dat is niet zo moeilijk, natuurlijk. Ik ben nu toch veel thuis.”

Het lintje komt later, verzekerde Klijs hem. In plaats daarvan kreeg hij vier medailles opgespeld die zijn kleinkinderen voor hem hebben gemaakt. Veel blijer kun je hem niet krijgen. ,,Ik werd ook verrast door  de gelukwensen van acteurs en veel andere mensen die ik ken en met wie ik werk; allemaal op video, veertig films en wel driehonderd felicitaties.‘’

Het waren zijn kinderen en de bestuursleden van 'zijn’ theatergroep Stoffer en Blik die de gemeente Moerdijk wisten te overtuigen van het sociaal-maatschappelijk belang van Hendrikx’ activiteiten. Een samenvatting is haast niet te maken. Hij is op allerlei manieren  betrokken bij (en oprichter van) Theater de Schuur, theatergroep Stoffer en Blik, theatergroep IMPRO en het Zevenbergse carnaval - denk alleen al aan het Kullekesbal en de lessen over de geschiedenis van het volksfeest die hij geeft op de basisscholen. 

Ook op zijn 67ste heeft hij nog veel touwtjes in handen. ,,Ik probeer vooral op bestuurlijk gebied wel af te bouwen, maar ik hoop ook op nieuwe aanwas.” Een kroonprins is nog niet aangewezen; een kroonprinses wel, klinkt het trots: ,,Mijn dochter Sanne.”

Wat dat toch is wat hem altijd richting cultuur drijft? ,,Enerzijds kan ik daar heel veel van mezelf in kwijt kan en anderzijds ligt mijn talent daar. En er wordt ook wel eens vergeten dat je van theater maken veel kunt leren, als mens.”

Maar ja, nu ligt het culturele leven grotendeels stil. Wat vindt hij daarvan? ,, Ik denk dat door deze crisis wel duidelijk wordt dat mensen cultuur missen. Geen evenementen meer,  veel banen weg. Dit is een harde knal. Maar die hadden we in 2008 ook, en daar zijn we van hersteld. Het is te hopen dat dat nu ook gebeurt. Gewoon niet te negatief denken.”