Wie zijn toch die Mennekes van de Mart in Zevenbergen?
videoZEVENBERGEN - Daar zitten ze, de mannetjes. De mennekes, op z’n Zevenbergs. Op de nieuwe groene bankjes, recht tegenover Van der Hooft op de Markt, sinds er aan het nieuwe haventracé wordt gewerkt.
Daarvoor zaten ze altijd bij het paviljoen, nog geen vijftig meter verder. Totdat een bulldozer daar vorig jaar korte metten mee maakte.
Hangouderen, kun je ze ook noemen. Bijeen in wisselende formaties. De een komt, de ander gaat - net zoals het uitkomt. Een beetje de ‘grumpy old men’ van Spitting Image’, clubjes gepensioneerden die je op vakantie te kust en te keur tegenkomt op lommerrijke pleintjes in nagenoeg uitgestorven Spaanse, Franse, Griekse of Italiaanse dorpjes.
De Mennekes van de Mart (Zevenbergs voor Markt) deze maandag zijn - op de foto hierboven van links naar rechts - Jan Knook (79), Toon Gabriëls (81), Cor Prein (74), Piet Gelens (74), Geert Nelemans (70), Johan Snijders (62) en - achter de bankjes - rolstoelers Jan Kuijpers (rechts, 77) en Minus Wevers (80). Cor zit er niet zo vaak, zegt hij. ,,Maar wel aan de overkant, bij Van der Hooft. Dan kan ik ze beter in de gaten houden.”
Commentaar geven op wat er om hen heen gebeurt, gaat hen makkelijk af. Nu eens met een kwinkslag, dan weer oprecht verontwaardigd. Het is net een open café, maar dan zonder drank en toog. Gewoon een praatje pot, een stukje gezelligheid.
Centrum op de schop: daar vinden ze wat van
Bijna allemaal hebben ze meegemaakt dat de haven er juist weer uit moest, begin jaren 70
Op zich niet zo bijzonder voor een verhaal in de krant, ware het niet dat er sinds een poosje binnen een straal van pakweg driehonderd meter heel veel gebeurt én nog te gebeuren staat. Het centrum van Zevenbergen gaat volledig op de schop. Daar vinden ze natúúrlijk allemaal iets van, als stuurlui aan de wal.
Het water dat terugkomt in het centrum, om maar wat te noemen!
Ja, dat is wat. Bijna allemaal hebben ze meegemaakt dat dat er juist weer uit moest, beginjaren 70, omdat de ratten het er zo naar hun zin hadden. Dus nogal wiedes dat ze – op z’n zachtst gezegd – de terugkomst van het water argwanend tegemoet zien.
Piet Gelens (spreek uit: Geléns) laat zich kennen als de natuurlijke woordvoerder van het stel, maar niet nadat hij gevraagd heeft wat beter is voor de foto: een pet of een hoed op z’n hoofd. ,,Ik heb ze allebei bij me. Zegt u het maar.”
De nieuwe haven
Het hele project heeft geen nut! Een beschuitje voor een olifant!
Piet Gelens
Het wordt het hoedje. De pet gaat terug in de tas. Daar komt vervolgens een notitieblok uit tevoorschijn, want hij heeft de komst van de krant terdege voorbereid. ,,Er is een jaar of tien geleden door een wethouder, ene Ada Grootenboer, iets in kaart gebracht”, brengt hij op uiterst serieuze toon. ,,De gemeente zou maar 12 miljoen hoeven te betalen voor iets prachtigs: een nieuwe haven. Maar nu! Nu worden wij geconfronteerd met bedragen die alsmaar oplopen.”
Zijn ogen prikken bijna door zijn bril heen, terwijl hij met wijzende vinger vervolgt: ,,Het hele project heeft geen nut! Een beschuitje voor een olifant!”
Of het allemaal klopt wat hij beweert, is vers twee. Zijn gezelschap lacht er wel om. Hij kan het zo mooi vertellen: een beschuitje voor een olifant. ,,Het is toch zo?”, zegt hij. ,,Bootjes kunnen er niet doorheen. Je kunt er alleen met een onderzeeër komen. Ik ga dus binnenkort op onderzeeërcursus.”
Wederom gelach. De Mennekes van de Mart zijn het bijna allemaal met hem eens. De keuze die de gemeente Moerdijk heeft gemaakt om de haven weer van water te voorzien, vinden ze vlees noch vis. ,,Weet je waarom die slagbomen er staan?”, ginnegapt Johan. ,,Daar kun je je aan vastklampen als je dreigt te verzuipen.” Grappig, vinden ze allemaal, want zó diep – ruim twee meter – zal het immers niet worden.
Die slagbomen? Daar kun je je aan vastklampen als je dreigt te verzuipen
Johan Snijders
‘Hij is een lieverd’
Intussen heeft Piet gezelschap gekregen van zijn vriendin, Correke uit Oudenbosch. ,,Hij is een lieverd”, zegt ze terwijl ze elkaar even vasthouden. ,,Ik dans met haar”, zegt hij trots.
En kijk uit, ze zien alles, de Mennekes van de Markt. Voor hun neus gebeurt het. Cor: ,,Eerst bestraten de boel en dan komen ze erachter dat er iets is fout gegaan. Dan moeten ze het weer openbreken, en dan weer bestraten.”
,,En dat zes keer achter elkaar”, moppert Johan in één moeite door. ,,Er is geen coördinatie.”
Eerst bestraten de boel en dan komen ze erachter dat er iets is fout gegaan
Cor Prein
Piet doet nog een duit in het zakje: ,,Zijn al die poppetjes die hier werken, wel op hun plaats? Dat vraag ik me af.”
Ze zeggen alles
Maar dan... komt er afleiding voorbij, in de vorm van twee jonge meiden. Daarom zitten ze óók hier, geven ze toe. En Correke dan? ,,Ach, ze zeggen alles! De één heeft een dikke kont, de ander een gratenbak - en zo gaat dat de hele dag door. Mij maakt het niet uit, hoor. Als Piet er maar van af blijft, ha ha.”
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.
