Waarom er geen elfjes mogen wonen in de leilinden in Willemstad

Haar teleurstelling is goed invoelbaar. Het ziet er zo leuk uit, al die geschilderde, precies op maat gemaakt deurtjes in de langwerpige gaten van de bomen. Achter elk deurtje zit iets anders. ,,Kijk", zegt Ditmar terwijl ze er een open doet, ,,hier zit een uiltje in. Hé, een veertje erbij! Heb ik echt niet gedaan." 

Dat is ook het mooie van haar project, dat zich sinds een jaar langzaam verspreidt over andere plekken in haar geboortestad. ,,Er doen andere mensen aan mee, ook kinderen. Ik weet lang niet altijd wie."  

Haar dochter Sarah (16)  kwam op het idee. ,,Ze had een documentaire gezien over een moeder die woonde in een bosrijke omgeving en, om de tijd te doden, elfenhuisjes ging bouwen. Totdat de boswachter kwam... Ik zit me in de winter ook kapot te vervelen."

Dus knutselde ze wat af: schommeltjes, trapjes, muziekschooltje 't Valse Nootje enzovoort. En toen kwam de boswachter ook bij haar aan de deur, in de vorm van een boa, een buitengewoon opsporingsambtenaar. Sarah deed open. ,,Ik kreeg te horen dat het niet mocht, dat ik de linden weer moest ontruimen." 

Een week later is dat nog steeds niet gebeurd. ,,Ik vind het moeilijk", bekent de Willemstadse. Intussen heeft ze contact gehad met de gemeente. ,,Viel best wel mee. Ze vinden het project op zich sympathiek. We gaan praten hoe het verder moet."