Scheepsbel van Zr. Ms. Willemstad wordt bewaard in Het Arsenaal

Ondertussen probeert luitenant ter zee tweede klasse oudste categorie Johan Heersema het zware kleinood (20 à 25 kg) ontspannen omhoog te houden. Dan glimlacht Van Beusekom. Het boutje schiet op zijn plaats. Even later hangt ze het allemansend aan de klepel en laat ze de scheepsbel klinken.

Het is een oude traditie. Als de marine een schip in onderhoud geeft wordt de scheepsbel opgehangen in de plaats die zijn naam gaf aan de schuit. In dit geval Willemstad dus.

De Z.M. Willemstad is een mijnenjager die op 4 oktober 1986 te water is gelaten. Commandant Yvonne van Beusekom denkt dat de jager nog zo'n tien jaar mee moet. ,,Er komt meer geld voor Defensie beschikbaar. Deze schepen moeten ook vervangen worden door modernere jagers", zegt ze in het Willemstadse Arsenaal.

De Willemstad zelf lag gisteren niet in Willemstad. Die ligt voor het groot onderhoud al in Zeebrugge. Nederland en België hebben tegenwoordig een bijna gemeenschappelijke marine als het gaat om onderhoud en oefeningen.

Het onderhoud zal ongeveer een jaar in beslag nemen. Dan wordt de scheepsbel weer in het Arsenaal opgehaald en gaat het schip op de Noordzee en de Oostzee weer op zoek naar oude mijnen uit de Tweede Wereldoorlog.

De ceremonie in het Arsenaal is woensdag bijgewoond door loco-burgemeester Eef Schoneveld, oud-wethouder Toos in 't Veld van Willemstad en eigenaresse Puck Böhm van het Arsenaal.