Noordhoek is het Walhalla van de danssport

Voor de wekelijkse zondagdiensten leent de Jozefkerk zich niet meer. De pastoor op de kansel is vervangen door  een hoffotograaf, die plaatjes schiet van de dansparen. De koorbanken wijken elk jaar in november voor driehonderd meter parketvloer. Twee weken is Toine Daas met zijn team van vrijwilligers in de weer om de vroegere parochiekerk tot balzaal te transformeren.

De blinkende vloer tussen de pilaren van dit Rijksmonument maakt indruk op de deelnemende paren afkomstig uit heel Europa. Het zijn er ruim vierhonderd, die verdeeld over twee dagen strijden om The Wooden Shoe. Reeds kort nadat Toine en Willy Daas ruim dertig jaar geleden een dansschool in Noordhoek begonnen, werd de danscompetitie voor het eerst georganiseerd. Aanvankelijk onder de naam The Nook Championship, maar die Engelse verbastering van Noordhoek - d’n Oek - werd internationaal niet zo begrepen. Nu zijn de ereprijzen versierd met een geel klompje. Bekers en medailles. Daar gaan de koppels die de beste danspasjes uitvoeren mee naar huis. De professionaliteit zit hem in het dansen zelf, niet in de prijzen.

Het was in sporthallen in omliggende plaatsen waar Toine en Willy hun eerste wedstrijden organiseerden. ,,Leuk, maar dertien in een dozijn‘’, zegt Toine, die zich met zijn dansfestijn graag onderscheid van de rest. ,,Wat is er nou mooier dan in het katholieke zuiden een kerk gebruiken voor iets stijlvols als dansen? De pastoor kwam de eerste keer ook kijken. Hij vond het prachtig, genoot met volle teugen.‘’

Noordhoek heeft sindsdien een reputatie opgebouwd. De danskoppels komen als bijen naar de honing. De wereldkampioen uit Spanje, een sterke Italiaanse delegatie, heel veel Duitsers en Belgische paren. ,,We all wanna dance in the church‘’ roept Herbert Klingler uit Oostenrijk verrukt, ,,De ruimte is kleiner dan bij de sporthal-wedstrijden, je staat langs de zijkant haast tegen elkaar aangedrukt, maar het is zo bijzonder om hier  te mogen dansen.” Hij wijst naar de kerkramen, glas-in-lood en de bijzondere lichtinval. ,,Dit is voor ons het Walhalla van de danszalen, een beetje zoals vroeger in Oostenrijkse paleizen. Het inspireert om hier ons beste beentje voor te zetten.‘’

Klingler klapt uitbundig voor de andere koppels, die op de vloer de jive uitoefenen, de sportiviteit is groot. Het volume van de dansmuziek is prettig, de mooi uitgelichte vloer showt de glitter en glamour van mannen in rokkostuum en vrouwen in glimmende galajurkjes. En dat allemaal in Noordhoek, geboorteplaats van Petrus Hopmans een eeuw terug bisschop van Breda.

Als we dan ook nog Gregorius Schoenmakers tegen het lijf lopen, is het ‘roomse plaatje’ compleet. ,,Dat is mijn echte voornaam.‘’  Gregorius was de patroonheilige van de zangkoren. ,,Maar ik heb niks met zingen, maar des te meer met dansen.‘’ De 65-jarige Huizenaar komt samen met zijn vrouw Janny uit in de seniorklasse 4, standaard. ,,We houden het nu bij ballroom, vroeger dansten we wel latin. Maar dat is nóg fysieker en dus blessuregevoeliger. Daar beginnen we niet meer aan.‘’ Volgens Schoenmakers zijn de meeste dansparen bij de senioren ook in het echt een koppel. ,,Samen kun je die wedstrijdspanning wel aan.‘’ Lachend voegt hij er aan toe dat een verkeerd pasje altijd op de partner wordt afgeschoven. 

Elke dans duurt twee minuten. In die tijd delen de juryleden aan de kant de punten uit. Hoe inspannend het is, bewijst de transpiratie op het voorhoofd van de Gregorius en Janny. Gelukkig is de make-up daar tegen bestand.  ,,Dansen houdt ons jong. Het is koppie d'r bij houden, gedisciplineerd zijn, beweeglijk en gracieus de vloer benutten en tegelijk plezier hebben met andere mensen uit de grote dansfamilie.‘’

De wedstrijden trekken ook veel publiek al is het aantal zitplaatsen beperkt. Uit Oud Gastel is een groot gezelschap ouderen van Blankershof gekomen. Toine: ,,Mijn vrouw Willy geeft er bewegingslessen, vandaar. Ze kijken hun ogen uit naar al dat moois.‘’

Op zaterdag zijn honderden ervaren dansparen van boven de 35 jaar aan de beurt, zondag is de rode loper voor de kerk uitgerold voor de jongere dansers. Volgens Toine wekt ballroom- en latin dansen stilaan weer de belangstelling van meer jongeren.

Als zondagavond de laatste klanken bij een slowfoxtrot wegebben en iedereen de kerk verlaat, begint de opruimploeg al met de eerste werkzaamheden. Dat gaat volgens een strak schema, want de kerk wordt nog wel gebruikt voor bijvoorbeeld uitvaarten. ,,Donderdag is dat het geval‘’, zegt Toine, ,,Daar houden we uiteraard rekening mee.‘’