Smakelijk bij Barlucca, zelfs zonder peper

Je zult maar een peperallergie hebben, zoals de collega die me vanavond vergezelt bij Italiaans restaurant Barlucca in Breda. Een beetje restaurant weet daar echter wel raad mee, verzekert ze me. Inderdaad, de ober kijkt er niet van op: ,,Regelen we." Hij vraagt zelfs nog of het alleen versgemalen peper betreft of ook in het gerecht 'meegetrokken' peper. Dat laatste kan wel, als het maar niet meer dan één draai is.

En toch gaat het dan even mis bij het voorgerecht. Op haar San Daniele Ham met groene asperges en gorgonzola crème bespeurt mijn tafeldame enkele peperkorrels. Het automatisme zit er bij de chef toch te veel in. Duizendmaal excuses. Direct wordt een nieuw voorgerecht geregeld en de eerste glazen wijn krijgen we van het huis.

Het is een klein smetje, dat gaandeweg de avond echter snel weg wordt gepoetst dankzij de prima gerechten en attente bediening van obers Bas en Bas.

Barlucca zit aan het Van Coothplein, waar de horeca een flinke opmars gemaakt heeft de laatste jaren. Met zijn bijna zesjarige bestaan is het restaurant zelfs een van de gevestigde namen aan het plein. We nemen er weer eens een kijkje omdat de zaak nieuwe eigenaren heeft. Nou ja, 'nieuwe'. David da Silva en Robin Mol waren er al bedrijfsleiders, toen ze Barlucca vorig jaar overnamen van Jack Lambregts en Mascha Schaffels (ook eigenaren van het tegenovergelegen Charelli). Veel is er overigens niet veranderd, zowel qua interieur als formule (betaalbare pasta's en pizza's, maar ook duurdere Italiaanse gerechten).

Terwijl we nog even wachten tot het peperloze voorgerecht arriveert, nemen we de omgeving in ons op. En we pakken wat van het foccaciabrood dat met een huisgemaakte tapenade en verse kruidenolie geserveerd wordt als (gratis) antipasti. Barlucca heeft een stoere inrichting met veel hout, wat nog eens extra geaccentueerd wordt door een houten kolom midden in de zaak, die ervoor zorgt dat de grote ruimte gebroken wordt. De akoestiek laat echter te wensen over, want het is er behoorlijk rumoerig op deze drukke doordeweekse avond. En mijn collega vindt de stoelen minder comfortabel, te meer daar we toch zo'n drie uur aan tafel zitten.

Het nieuwe voorgerecht arriveert uit de keuken. Nu kan ik eindelijk aan mijn burrata (mozzarella en room) beginnen, waar ik al een kwartier verlekkerd naar zit te kijken.

Het gerecht maakt de verwachting waar. Als ik de burrata doormidden snijd, druipt de binnenkant er voorzichtig uit. Heerlijk smeuïg, met er overheen een crumble van pecorinokaas. Het verse vijgje erbij maakt het helemaal af. Mijn gezelschap is ook te spreken over haar ham, de asperges (goede bite) en de combi van het zoet van het peertje en zoute van de gorgonzolaroom.

De hoofdgerechten bevallen eveneens goed. De ossenhaas van mijn gezelschap is van topkwaliteit, maar dat mag ook wel voor 28 euro. Kanttekening daarbij is dat de garnering (gebakken courgette) matig is. Ook aan de salade had meer aandacht mogen worden besteed. Wel zitten er lekkere aardappeltjes uit de oven bij met knoflook en rozemarijn. Zelf heb ik het zonder meer uitstekend getroffen met mijn risotto met notenmelange en vooral de drie sappige eendenboutjes, waarvan het vlees zo zacht is dat je het bijna van de botjes af kunt likken. Absolute aanrader.

We gaan door naar de nagerechten. Ik neem de semifreddo van het marktmenu dat elke dag wordt aangeboden. Prima toetje, waarbij het halfbevroren ijsgerecht is afgemaakt met frangelicolikeur. Maar dit keer is de hoofdprijs aan de andere kant van de tafel geserveerd: vijf Italiaanse kaasjes, van gorgonzola tot een Parmezaanse kaas. Ze komen van Fromagerie Guillaume uit Berkel-Enschot, die onder zijn klanten ook diverse sterrenrestaurants heeft (en we begrijpen waarom). De ober is er zelf zo enthousiast over dat hij er van het huis een glaasje tawny port en een prosecco bij serveert als extra smaakmakers. Mooi geste en een goede combi.

Tevreden rekenen we af, goedkoop is het niet, maar de prijs-kwaliteitverhouding is in orde. Barlucca kan zich daarmee moeiteloos staande houden tussen de almaar uitdijende horeca aan het Van Coothplein.