Kan dat, de Vierdaagse lopen zonder eten, drinken en geld?

Vooropgesteld: wie 84 euro inschrijfgeld kan neertellen om vier dagen in een sliert van meer dan 40.000 mensen te mogen wandelen, moet niet ineens emmeren over wat het qua eten en drinken kost om de Vierdaagse te kunnen lopen.

Ja, die bananen die iedere ochtend met geschreeuw - ,,wie maakt me los!’’ - van de met de dag heser klinkende verkoopster aangeprezen worden, zijn prijzig. Een eurootje. En ook andere slimme handelaren verdienen flink aan de wandelaars met puddingbroodjes (2,00 euro), soep (2,50 euro) of veelal slappe koffie (1,50 euro). Maar hé, het is de Vierdaagse. En al die dagen feesten en bier drinken, dát is pas duur.

Maar wat als je je geld en proviand in de haast vergeten bent? Kan je dan ‘overleven’ op wat je aangeboden wordt door al die gulle en meestal goedlachse toeschouwers langs de kant? We nemen de proef op de som. Water is geen probleem. Vooral niet in de dorpen. Weurt, Beuningen, Alverna: overal staan buitenkranen en tuinslangen. En iedereen heeft wel een beker voor je als je zelf geen fles op zak hebt.

Qua eten ligt het iets anders. Wat gelijk opvalt: de doorgewinterde toeschouwer doet het helemaal volgens het boekje: komkommers, zoute stengels en zoute koekjes. Het zijn de drie etenswaren die alomtegenwoordig zijn gedurende de kilometerslange tocht. Ooit heeft iemand bedacht dat wandelaars dat lekker vinden en het goed voor ze is. Weinig vet en je voortdurend zwetende lichaam verliest veel zout.

Handenvol zoute stokjes zijn er dus te krijgen. Dat geldt overigens ook voor de meer gezellige variant: chips. Sportief gezien best verantwoord tijdens de Vierdaagse: want je krijgt én je koolhydraten binnen én je vult je natriumgehalte aan. Langs de route wemelt het dan ook van de kinderen die kommen vol chips aanbieden.

Top-spot nummer één voor komkommers: Wijchen. Dé plek voor chips-eters is de Nijmeegse buurt Waterkwartier. Waar ze, hygiënisch verpakt en wel, gratis door kinderen worden uitgedeeld. 

Wie lekker lang kan doorgaan op een shot suiker komt ook helemaal aan z’n trekken. Het wemelt van de schattige kinderen die je overladen met spekjes, ijsjes, lolly’s en vooral: drop. In kilo’s verkrijgbaar. En in alle varianten: zout, zoet, afgekloven of verpakt. Graaien maar in die grote kommen. Of de wandelaar voor je, die datzelfde doet, zijn handen wel heeft gewassen? Ach, niet over nadenken. Goed voor je weerstand, zeggen we dan maar.

Valt er ook echt iets voedzaam te eten? Ja hoor, in de Nijmeegse wijk Hatert staan hele dienbladen met ontbijtkoek, rijstwafels en vers fruit uitgestald. En vraag je daar aan een willekeurige toeschouwer om even een boterhammetje voor je te smeren, mag je zo de keuken in. En ook nog even gratis naar de wc.

Mocht je echt helemaal verlegen zitten om eten, dan zijn er nog de grote supermarktketens en voedselfabrikanten die de Vierdaagse gebruiken om zichzelf te promoten: appels, radler, krentenbollen, yoghurt, gekookte eieren en melk: het wordt zomaar in je hand gedrukt. Terwijl je best een dag kunt wandelen zonder extraatjes, zo meldde voedingskundige Frouwkjen van Duin eerder deze week aan deze site.

En tot slot een tomatenprutje op toast van een ketchup-fabrikant. Kortom, in de Vierdaagse hoeft niemand honger te lijden. Gezegend zij het land waar je zoveel gratis eten en steun toegeworpen krijgt tijdens een stukje lopen. 

Nog lang niet uitgekeken op de Vierdaagse? Bekijk hier de video's over het Nijmeegse festijn: