Veel gerechten zijn er altijd geweest, maar van sommige kan ik nog achterhalen wanneer ik ze voor het eerst at. Een daarvan is gravad lax, oftewel gravlaks, oftewel 'begraven zalm'. Het was 1995 toen ik met mijn vriend Dylan naar New York reisde, om research te doen voor een roman.

We boekten twee spotgoedkope tickets bij een IJslandse luchtvaartmaatschappij, met als enige restrictie dat we via Reykjavik moesten reizen en op het vliegveld Keflavíkurflugvöllur vier uur moesten doorbrengen. Nou ja, voor die prijs maakte dat niet uit en daarbij: vier uur op Keflavíkurflugvöllur moest alleen al vanwege de naam een ervaring zijn.