Zoals de molenwieken draaien, zo draait ook de Hoeksche Waard

Middenin het dorp of middenin de polder. Langs de N217 of aan een dijk. Verspreid door de Hoeksche Waard komen we molens op verschillende plekken tegen. Zeker 110 hebben er door de jaren heen met hun wieken de lucht doorkliefd. Daarvan staan er nog twaalf met hun voeten in de Hoeksche Waardse klei. Molens die we nu koesteren.

Dat bleek dit najaar wel, toen De Lelie meedong om de landelijke Molenprijs. Hoeksche Waarders stemden massaal op de Puttershoekse korenmolen uit 1836, om zo stichting Molens Hoeksche Waard aan de cheque van 75.000 euro voor restauratiekosten te helpen. Het rijksmonument, een van de tien korenmolens op het eiland, is nog altijd op vrijwillige basis in bedrijf en produceert op windkracht gemalen meelproducten.

De Lelie staat aan een van de meest voorkomende straatnamen in de Hoeksche Waard: de Molendijk. Ook in 's-Gravendeel, Goudswaard, Klaaswaal, Numansdorp, Oud-Beijerland, Piershil en Zuid-Beijerland kom je die naam tegen.

In de Torensteepolder worden huizen gebouwd aan de Paltrokmolen. De straat is vernoemd naar paltrokmolen Mijn Genoegen, in 1928 vanuit Numansdorp verhuisd naar het Openluchtmuseum in Arnhem. Andere uit de Hoeksche Waard verdwenen molens moeten het doen met een plek in de geschiedenisboeken.

Zoals de Greupmolen, die in 1945 tijdens een storm zijn wieken en kap verloor. Tot de sloop in 1986 gebruikte bandenbedrijf Hofka de romp als reclamezuil, waaruit de bekende bijnaam 'Hofka'-molen is voortgekomen.

De oudste nog bestaande molen staat in Mijnsheerenland langs de N217. De Oostmolen, gebouwd in 1616, beschikt over een piramidevormig ondergedeelte met een vierkant zwart geteerd bovenhuis dat naar elke windrichting kan draaien. Samen met de niet meer bestaande Westmolen bemaalde de Oostmolen overtollig water uit de polder Moerkerken.