Vogelaars klonteren samen langs de weg om een glimp op te vangen van uiterst zeldzame vogel

Een primeur dus, aldus Merijn Loeve van Staatsbosbeheer. Of, zoals ze in vogelkringen zeggen: ‘Een Nederlandse nieuwe’. Zelf zag hij ’m afgelopen dinsdag al en dat deed toch deugd. ,,Zeker wanneer je nagaat van hoe extreem ver weg dat beestje is gekomen. Naar alle waarschijnlijkheid helemaal vanuit de Siberische toendra.”

Loeve vermoedt dat het hier een ‘dwaalgast’ betreft. ,,Een vogeltje, vaalwit van onder en grijs van boven, dat ergens in de lucht een verkeerde afslag heeft genomen. Normaal overwinteren ze namelijk in Japan.”

Bij toeval is het dier ontdekt door iemand die onderzoek doet naar reguliere waterpiepers in de polder. Iets wat volgens de boswachter ecologie nog best knap is, want je hebt echt een telelens nodig om het minieme verschil tussen de twee soorten te zien.

,,Deze soort is net iets bleker in het gezicht, met een andere kleur poten en wat minder streperig dan de wat meer gangbare waterpiepers die vanuit de Alpen komen afgedaald.”

En zoals dat dan gaat met een ‘Nederlandse nieuwe’ verspreidt het nieuws zich rap onder de vele vogelspotters die ons land rijk is. Dat zich langs de N217 al gauw een haag aan vogelaars vormde, verbaast Loeve dan ook niets.

,,Ik geloof best dat sommigen stante pede het werk hebben neergegooid en naar de Hoeksche Waard gesjeesd zijn. En dat alles voor een beestje dat er nét niet zo uitziet als de gewone waterpieper.”