Een jaar de waard in: van populaire postbode tot de Amsterdamse wereldburger die thuis is in Piershil

Van de vroege ochtend tot het ingaan van de avondklok: een jaar lang trokken we op elk moment van de dag de Hoeksche Waard in, op zoek naar de verhalen van de mensen op straat, op het land en op het water.

‘Zoveel heb ik niet te vertellen’, hoorden we vaak. Tot mensen gingen vertellen. Tussen de tulpen in Zuid-Beijerland sprak Christine van Hees (48) over het paradijselijke Costa Rica waar ze dertien jaar lang met haar gezin woonde en in het toerisme werkte, tot een pandemie die sector hard raakte.

Postbode Gijs Huppertz (20) uit Strijen merkte in lockdowntijd dat in zijn wijk veel mensen thuis zaten en blij waren als hij langsliep. ,,Binnen zag je iedereen zwaaien of naar buiten komen voor een praatje.” In hetzelfde dorp vertelde Shannon Ouwens (19) over lockdownverschijnselen: vermoeidheid, verveling en motivatiegebrek.

Dat het leven ook verrukkelijk kan zijn, hoorden we in de haven van Strijensas van levensgenieter en positivo Hans Brevoord (83), met een liefde voor varen, Jaguars en Frankrijk. En Fred Hubert (75) woonde van Venezuela tot Hongkong, maar het rustige Piershil voelt als thuis: ,,En dat voor een Amsterdammer.”

Na meer dan veertig afleveringen stopt De Waard In, maar de verhalen niet. In de serie ‘Hoeksche Waarders’ tekenen we graag de levensverhalen van de eilandbewoners op. Wat heeft uw leven gevormd, getekend of veranderd? Waar haalt u kracht uit en hoe lukt het om sommige dingen even te vergeten? Mail naar rd.hoekschewaard@ad.nl.