Wel of geen screening voor borstkanker kan afhangen van het tijdstip van doktersbezoek. © AP

Advies: ga liever niet ’s middags naar de huisarts

Net als iedereen zijn huisartsen scherper aan het begin van de werkdag dan aan het einde ervan. Voor patiënten is dat niet zonder risico's, waarschuwt een Amerikaanse arts.

Bob van Huët 15-05-19, 18:16

‘Ga liever niet ’s middags naar je huisarts’, adviseert Jeffrey Linder, hoogleraar Interne Geneeskunde aan de Northwestern University in de Amerikaanse staat Illinois.

In een ingezonden stuk in The New York Times erkent Linder dat hij na 15.00 uur niet meer zo scherp is. Twintig jaar is hij arts. En omdat hij naar eigen zeggen voor elk uur dat hij besteedt aan gesprekken met patiënten ook twee uur vastzit aan het updaten van de patiëntendossiers en aan andere administratie, gaat vermoeidheid een rol spelen in zijn diagnoses.

Screenings

Linder onderbouwt zijn eigen ervaring met een recente studie die werd gepubliceerd op de website van de American Medical Association. Daaruit blijkt dat artsen in de vroege ochtend meer screenings voor borst- en darmkanker voorschrijven dan later op de dag. Het scheelt 15 procent. Volgens Linder komt dat mede doordat veel overwerkte artsen, naarmate de dag vordert, soms gehaast zijn om een achterstand in afspraken in te lopen. Dan ontstaat ook ‘beslissingsmoeheid’.

Dat laatste werd ook geconstateerd bij het voorschrijven van niet-noodzakelijke antibiotica, bijvoorbeeld bij griepverschijnselen. Patiënten die hiervoor laat in de middag naar de huisarts gingen, hadden 26 procent meer kans dat ze met antibiotica naar huis gingen. Dat is gemakkelijker voor de arts die te moe is om de tijd te nemen een patiënt uit te leggen waarom antibiotica niet noodzakelijk zijn, aldus Linder. Hetzelfde fenomeen doet zich voor bij het handen wassen. Later op de dag doen artsen dat minder vaak dan aan het begin.

Belangrijk is dat artsen erkennen dat het fenomeen bestaat, aldus Linder. Hij adviseert artsen tussentijdse pauzes te organiseren om scherp te kunnen blijven. Verder adviseert hij hun meer niet-essentiële taken over te laten aan assistenten, zodat de artsen kunnen focussen op wat echt nodig is.