Vakantieleed: ‘Op dag drie gingen we plankgas naar huis’

,,De gok wagen op een vakantie in Frankrijk durfden we vorig jaar niet, in verband met alle annuleringen en reisbeperkingen door corona. We besloten dat onze kinderen, toen 4 en een tweeling van 2, oud genoeg waren voor een kampeervakantie. Maar dan wel comfortabel, dus ons oog viel op een luxe safaritent op Texel. De boottocht alleen al was een heel avontuur voor ze, geweldig! Ware het niet dat één van de tweeling die ochtend al wat koortsig en hangerig was. Met een paracetamolletje leek het echter wel te gaan; zoiets is bij jonge kinderen sowieso vaak net zo snel weer over als het gekomen is.”

,,Eenmaal op onze bestemming speelden de kinderen met z’n drietjes lekker voor de tent, ze scharrelden wat rond op het veld. Konden wij rustig de spullen uitpakken; dat zijn er veel, met drie kleine kinderen. Zo tegen de avond sloeg het prima weertje om en stortte ook onze koortsige dochter in. Haar tweelingzus volgde al snel en kreeg ook koorts. De hele nacht lagen ze te huilen en hoesten, terwijl het buiten eindeloos bleef stortregenen. Toen we het tentdoek de volgende ochtend openritsten, leek het of we midden in een moeras vertoefden. Het was één grote modderpoel en het hoosde nog steeds. De tweeling was intussen flink ziek.’’

,,Onze energieke 4-jarige werd gedurende de dag ook nogal chagrijnig van de situatie. Wij zaten continu met een zieke peuter op schoot, zij had alle spelletjes wel gespeeld en ieder boekje drie keer met ons gelezen. We hebben haar maar achter de tablet geparkeerd, want ook wij waren intussen nogal geprikkeld. De sfeer werd er met het uur slechter op. We zwoeren dat we nooit meer met kleine kinderen op vakantie zouden gaan. We vroegen ons zelfs af of we niet naar huis moesten gaan, maar dat wil je eigenlijk helemaal niet als je eindelijk op vakantie bent. Het gedoe alleen al.”

,,Maar na weer een nacht hoestende kinderen in een koude, vochtige tent, hebben we al onze spullen lukraak in de tassen gegooid. Plankgas zijn we naar de boot gereden en toen terug naar Utrecht. Onze oudste was zo blij om de buurkinderen weer te zien en de tweeling kon goed uitzieken in ons eigen huis. In de tweede vakantieweek zag de weersvoorspelling er op Texel best aardig uit, en ook de kinderen waren weer fit. We gaven het nog een kans en zijn teruggegaan naar de camping. Wéér de hele boel in de auto en op pad. Anders zou die tent er ook maar leeg staan, en, heel Nederlands: we hadden er immers voor betaald. Het werden toch nog een paar fijne dagen, onze oudste zou zelfs nog een keer willen. Maar dit jaar gaan we mooi naar zonzeker Frankrijk, in een huisje.”

Bekijk onze meest bekeken nieuwsvideo’s in onderstaande playlist: