Horizon Forbidden West is een prachtige prestatie van Nederlandse gamestudio

Dit is een ingekorte versie van de volledige recensie op Tweakers.

Horizon Forbidden West is een direct vervolg op Horizon Zero Dawn, gemaakt door de Amsterdamse studio Guerrilla Games. De game start met een korte samenvatting die laat zien wat er in dat spel is gebeurd, maar dat bracht bij ons nog niet alle herinneringen helemaal terug. Het is wellicht raadzaam om even een wat uitgebreidere samenvatting op te zoeken of, als je echt tijd over hebt, Horizon Zero Dawn gewoon nog eens te spelen voor je aan Forbidden West begint.

Het eerste deel speelde zich af in de 31ste eeuw. De speler nam de rol aan van Aloy, een roodharig meisje dat opgroeide als banneling van de Nora-stam. De mensheid leefde primitief, in een wereld waar de sporen van een verder ontwikkelde samenleving nog wel zichtbaar waren. Zo waren delen van het landschap gevuld met gebouwen en voertuigen uit ons tijdperk, maar dan volledig overwoekerd door de natuur.

Wat bleek: de mensheid is zo’n duizend jaar eerder ten onder gegaan, toen de controle over machines verloren werd. Die machines, die de vorm van dieren en dinosaurussen hadden meegekregen, waren ontworpen om allerlei taken voor de mensheid uit te voeren, waaronder het bewaren van de vrede, maar ze zorgden uiteindelijk voor de ondergang van de mensheid.

Forbidden West begint wanneer Aloy en goede vriend Varl op zoek zijn naar het computersysteem Gaia. Inmiddels weet Aloy dat Gaia de sleutel is om de aarde volledig te herstellen en de machines weer onder controle te krijgen. Dat is nodig, want de aarde wordt bedreigd door een gevaarlijk goedje dat schadelijk is voor mensen en de grond totaal onvruchtbaar achterlaat. Daarnaast duiken er ook weer nieuwe, agressieve machines op.

Tijdens het spelen lijkt Forbidden West natuurlijk veel op Zero Dawn. Dat betekent dat je te maken hebt met een actiespel waarbij je de meeste actie vanuit een derdepersoonsperspectief ziet. Aloy is de avonturier die bewapend met een speer en een boog ten strijde trekt. Vijanden zijn daarbij vaak de machines die je overal tegenkomt, maar ook vijandige mensen.

Aloy doet echter veel meer dan vechten. Er moet flink geklauterd worden, er moeten puzzels worden opgelost en als je betere spullen wilt hebben, zoals een tas waar je meer grondstoffen in kwijt kunt of waarmee je meer pijlen bij je kunt dragen, zul je ook moeten jagen.

De spelwereld is ongelooflijk divers, zit vol geheimen en heeft behoorlijk wat potentiële herkenningspunten voor wie steden als Las Vegas en San Francisco goed kent.

Meermaals stonden we even stil om te genieten van al het fraais dat de zeer gevarieerde wereld van Horizon Forbidden West biedt. De mooiste momenten zijn zonder uitzondering die waarop beeld en geluid samenkomen om zeer filmische scènes op je scherm te tonen. De openingscredits zijn daar een voorbeeld van en tijdens de belangrijkste missies kom je nog meer van dit soort momenten tegen, waarbij de regie zich van zijn beste kant laat zien. Horizon Forbidden West hoort op die momenten bij de mooiste games die ooit zijn gemaakt.

Aloy klimt moeiteloos naar grote hoogten, maar makkelijk is dat nooit. Is de route niet duidelijk, dan heb je kans dat je een klein puzzeltje moet oplossen voor je verder kunt. Denk daarbij aan een ladder die je niet kunt bereiken tot je een blok verschuift waar je vervolgens op kunt klimmen om naar de lader te springen.

Dat springen zorgt af en toe voor wat probleempjes: meermaals donderden we vrij kansloos naar beneden. Het komt in Horizon Forbidden West niet heel vaak voor, maar het is wel een van de minder sterke kanten van het spel.

Aloy is uitermate vaardig met een boog, maar ook met een speer. Net als in het vorige spel kun je allerlei soorten bogen bemachtigen, die allemaal specifieke sterke en zwakke punten hebben.

Na enkele tientallen uren spelen zul je van elk type wel een boog hebben en kun je de machines bestoken met pijlen die hun pantser penetreren of die goed zijn in het losknallen van onderdelen. Zo kun je bijvoorbeeld een al te sterk wapen van de rug van een machine af schieten, of een onderdeel loshalen dat je daarna kunt oppikken en gebruiken bij het upgraden van je spullen.

Terwijl je speelt, valt ook op dat er steeds vaker iemand met je meegaat op een missie. Horizon Forbidden West legt in het verhaal de nadruk op Aloys bondgenoten. Enkele van hen zijn oude bekenden, andere ontmoet je in het verboden Westen. Je doet nog steeds veruit het meeste alleen, maar af en toe vechten zij aan je zijde. Ook zullen soldaten van stammen die jou gunstig gezind zijn je te hulp schieten bij gevechten, mochten ze toevallig in de buurt zijn.

Dat laatste is belangrijk, want het helpt bij het opbouwen van een geloofwaardige wereld. Als je net een stam gered hebt van de ondergang en op goede voet met ze staat, zou het immers raar zijn als ze niet voor de zijde van Aloy kiezen.

Over dit soort dingen heeft Guerrilla toch al goed nagedacht. Zo zul je merken dat personages tijdens zijmissies soms praten over dingen die gebeurd zijn in missies van het hoofdverhaal. Dat betekent dat de inhoud van de gesprekken niet altijd dezelfde is; de personages laten zien op de hoogte te zijn van de laatste ontwikkelingen.

Horizon Forbidden West maakt nog meer indruk dan Horizon Zero Dawn al deed. De game zit zeer goed in elkaar en dat komt op allerlei manieren tot uiting. Audiovisueel komt de game bijvoorbeeld uitstekend voor de dag, met diverse mooie omgevingen en prachtig vormgegeven en geanimeerde machines om tegen te vechten, terwijl de tussenscènes in het verhaal voor de mooiste beelden zorgen.

Spelen voelt veelzijdig en soepel, wat ervoor zorgt dat je ook na tientallen uren nog zin hebt om elke missie te voltooien. Dat is leuk, want het levert extra achtergrondinformatie op bij de gebeurtenissen in het verhaal. Een prachtige prestatie van de merendeels Nederlandse meesters van Guerrilla Games.