Bouman en de gemeente Etten-Leur liggen al langere tijd in de clinch. Begin augustus is er na veel gesteggel tussen een gesprek geweest tussen beide partijen. Daarin werd de accordeonist medegedeeld dat hij zonder vergunning niet langer door mag spelen op straat, in elk geval niet in deze vorm. Aan die vergunning zijn diverse voorwaarden verbonden, waar Bouman zich niet wil aan conformeren.

Bouman was afgelopen dinsdag echter in de veronderstelling dat hij bij de Moeierboom wél door mocht spelen. Hij baseert zich hierbij op een oude brief van de gemeente, maar die blijkt niet meer geldig.

,,En zo beland je toch ongewild in Rusland”, schrijft hij op Facebook. ,,In wat voor land zijn wij terecht gekomen, dat als je voor een goed doel speelt, je door gebrek aan fatsoen van de semi overheid wordt bekeurd.”

Het voorval tussen de accordeonist en de gemeente maakt veel los in Etten-Leur, ziet ook de gemeente. ,,We zien dat veel mensen stelling nemen in deze discussie. Het is de taak van de gemeente om de belangen goed tegen elkaar af te wegen. Daarnaast zijn we er een voorstander van om de dialoog aan te gaan.”

Natuurlijk zitten er twee kanten aan dit verhaal, erkent de gemeente. ,,Daarom hebben we Juul Bouman ook uitgenodigd voor een gesprek en de voorwaarden aan hem voorgelegd.” De voorwaarden houden onder andere in dat Bouman uitsluitend op vier locaties mag spelen, op bepaalde tijdstippen en maximaal een half uur lang. Daar wil de straatmuzikant echter niets van weten.

,,Wat het nu zo triest maakt is dat ik als crimineel behandeld word”, vindt Bouman. ,,Terwijl ik, samen met mijn Truus, een Koninklijke onderscheiding heb gekregen omdat we honderden zieke en gehandicapte mensen uit Etten-Leur een reisje naar Lourdes hebben gegeven. En nu ben je niets, je bent iemand die overlast bezorgt en je wilt kinderen helpen, die het al zo slecht hebben. Wat is dat een triest gevoel. Om stil van te worden.”

Volgens de gemeente is het nog niet te laat. ,,We hebben hem laten weten dat hij altijd mag terugkomen op zijn beslissing om niet te spelen. De deur staat altijd voor hem open als hij besluit alsnog een vergunning aan te vragen. Dat aanbod is nog steeds van kracht.”