Uit de Kunst: dineren in een artistiek decor

Volle karrenvrachten denderen door het Rucphense centrum deze dinsdagavond en brengen een onverwachte levendigheid die we van binnenuit met enige verbazing gadeslaan. Het zal het technische weer zijn, concluderen we, het juiste moment kennelijk om mais en ander mooi spul van het land te krijgen.

Haar goede gastvrouwschap valt ons op zodra we binnen stappen bij het Spijshuis. Tanya is dan net in de keuken, ziet ons rondkijken en leidt ons meteen naar een beschikbaar tafeltje. Professioneel en met oprechte belangstelling voor de gast, vinden we.

We bestellen een droge witte wijn en een crodino, maar het Italiaanse aperitiefje staat niet op de kaart. Of mijn tafelgenoot misschien een alcoholvrije witte wijn wil proberen? Ja, dat wil hij en is verrast door de Chardonnay die arriveert: 'goed van smaak, fris, zeker geen frisdrank'.

We bestellen het driegangen Menu Taste dat bestaat uit proeverijen van wat de kaart zoal biedt, zodat je met zijn tweeën alles samen kunt delen. Sharing heet dat, al een aantal jaren populair in veel restaurants. Het palet van kleine voorgerechten ziet er geserveerd op twee ronde planken aantrekkelijk uit. We maken ons op voor een uitgebreide proefavond!

De crostini met gedroogde ham en gerookte amandelen is heerlijk, het geroosterde sneetje is van binnen zacht en de ham van goede kwaliteit. De gamba's zijn goed gebakken en combineren goed met de licht pittige mayonaise. De kleine carpaccio is stevig en smaakt prima samen met de Parmesaanse kaas, truffelmayonaise en rucola sla.

De marbré van gerookte zalm en heilbot verrast, al is de mango chutney die erbij wordt geserveerd wat vlak van smaak.

De koude Spaanse tomatensoep (gazpacho) in cocktailglas is 'behoorlijk pittig' (vind ik) en 'lekker pittigfris' vindt mijn overbuurman. We bemerken dat de gerechtjes allemaal op de juiste temperatuur geserveerd worden. De soep en carpaccio niet te koud, de gamba's goed eetbaar, net als heerlijke droge worst.

Onder de indruk van al de verschillende smaken kijken we uit naar de hoofdgerechten. Die vallen ons vergeleken met de voorgerechten een tikkeltje tegen. De stukjes ossenhaas, varkenshaas en zalm zijn wat ons betreft te gaar en hadden meer op smaak gebracht mogen zijn. De béarnaise (of eigenlijk hollandaise met dragonazijn gemaakt?) is aan de zoete kant.

Maar het stroganoffsausje is opperbest, daar zou zelfs Escoffier (de Franse topkok van weleer, grondlegger van veel lekkers) voor getekend hebben, zegt mij tafelgenoot. Goede frieten, mayonaise, wat zoete aardappelen en een groentetaartje completeren de hoofdproeverijen.

En dan het dessert, ruim geserveerd op een grote etagère waardoor de lekkernijtjes er wat verloren bij liggen. Maar met een chocolade brownie die goed van smaak en structuur is, een stukje appelplaatcake dat kakelvers is, een flinke dot slagroom die stevig is en een cheescakeje dat lekker smaakt. Mijn tafelgenoot is erg gecharmeerd van de bolletjes ijs en met name het trendy red velvet ijs brengt zijn smaakpapillen 'op hol'. ,,Positief dan hè."

We sluiten af met uitstekende koffie van het biologische merk Earth. Dat geeft cachet en daar is de gastvrouw sowieso goed in.