Jez Looman (links) en John Vandijck aan tafel bij hun gasten. © René Schotanus

Eenvoud is het motto bij Grand Café Klaerenbeek, ze schenken met royale hand

Over de tongJez Looman is terug op zijn oude nest. Na twee decennia is Grand Café Klaerenbeek aan de Ginnekenweg in Breda weer in zijn handen. Hij blijkt een gulle kok die de zaken graag eenvoudig houdt.

Hèléne Schenk 04-01-18, 13:57 Laatste update: 04-01-18, 14:07 Bron: BN DeStem

Jez Looman en John Vandijck zijn respectievelijk chef/eigenaar en gastheer bij Grand Café Klaerenbeek in Breda. Maar je zou je ook voor kunnen stellen dat je te maken hebt met een duo dat de theaters af gaat met een tragikomisch stuk voor twee heren.

,,Ik ben geen echte kok." Opmerkelijk genoeg een uitspraak van de chef zelf. Gevolgd door: ,,Je moet mij niet vragen een vijfgangendiner voor te schotelen." Looman, gekleed in een smetteloos witte jas met opschrift 'Maître de cuisine' is er dan al mee bekend dat hij recensenten over de vloer heeft gehad. Eenvoud is zijn motto. ,,We zijn geen moeilijk restaurant."

En dat blijkt al uit de kaart. Uiensoep, slakken, roompaté, een salade of carpaccio vooraf, veel rechttoe rechtaan vleesgerechten en drie visgerechten, waartoe Looman ook de kikkerbillen rekent. Zijn motivatie: kikkers vind je ook in het water. Kikkervissenbillen, zeg maar.

Voor de vegetariërs is het zwaar behelpen bij Klaerenbeek, maar daar wordt momenteel aan gewerkt. Er komt een nieuwe kaart met ook enkele gerechten voor mensen die vlees noch vis wensen.

Oude nest

Looman startte Klaerenbeek in 1989. Bouwde de zaak een jaar later uit, verkocht het geheel in 1997 aan Meijer Beheer en keerde vier maanden geleden terug op het oude nest. Onze gastheer vertelt ons dat een aantal gerechten in die korte tijd al weer geschrapt is. Zoals de zalmcarpaccio en de botervis. Liepen niet. Daarvoor is op de huid gebakken zalm in de plaats gekomen.

De kaart

Grand Café Klaerenbeek heeft een café- (met bar, biljart en twee gokkasten) en een restaurantgedeelte.

Alle hoofdgerechten worden geserveerd met prima, knapperige frietjes en salade met uitgebakken spekjes.

Bij zowel vis als vlees zijn meerdere sauzen te bestellen. Extra saus, friet, stokbrood of salade kost 2,95 euro.

De dessertkaart is zeer beperkt en ook hierbij draait het om eenvoud.

Kraanwater is gratis, de huiswijn goed.

We hebben deze derde kerstdag gereserveerd, maar dat had niet gehoeven. Een dag eerder waren alle tafels volgens Vandijck bezet geweest, nu is slechts één ander tafeltje bezet en dat stel vertrekt al rond zeven uur. We hebben die avond de zaal én de aandacht van de gastheer dus voor ons alleen. Wat maakt dat-ie ons bij het afruimen soms nét iets te snel af wil zijn. Opvallend: hij heeft een royale hand van schenken. Zou hij thuis niet doen, vertrouwt hij ons toe, maar in Klaerenbeek is het 'veel' wat de klok slaat. De gast mag niets tekort komen.

Zo houdt de 'keuken' volgens de gastheer ook geen maat bij het voorgerecht. Hij verontschuldigt zich zelfs als hij de Ceaser salad serveert. We bestelden de kleine variant: ,,Niet schrikken, dit ís de kleine", zegt Vandijck als hij het diepe bord, royaal belegd met salade, vijf kippendijen, Parmezaanse kaas, croutons en een lekkere dressing, voorzet. Looman zal later bevestigen dat hij per ongeluk toch de grote portie doorgaf. Mijn gast heeft daarna feitelijk al genoeg gegeten.

Ik koos voor de Encebollado, een vissoep uit Ecuador. We vinden hem beiden aan de waterige kant, maar redelijk gevuld (voorverpakte visvariatie) en lekker pittig. ,,Niet té pittig?", wil de chef weten, om daar aan toe te voegen dat dat wel hoort bij een Chileense soep. Vergissing.

Legendarisch

Mijn gast had graag de Rack of lamb geprobeerd, maar navraag in de keuken leert de gastheer dat het lam op is. Dus valt de keuze op 'onze legendarische spareribs - ongeveer 750 gram -', variant 'Bandoeng, besmeerd met onze hete bbq saus'. Dat legendarische houden we voor rekening van de eigenaar zelf, maar mals en prettig gekruid is het vlees zeker.

Kruidenkennis deed Looman op in Amerika. Met als gevolg dat er niet veel zijn die kruiden zoals hij kruidt, spreekt hij uit. We krijgen dit gerecht overigens voor de helft van de prijs; Klaerenbeeks decemberaanbieding. De maand is al duur genoeg. Mijn gegrilde Entrecôte gaat op verzoek vergezeld van een kom (extra) stroganoffsaus. Eigengemaakt heeft de gastheer me verzekerd. Dat zal, maar elke vergelijking met deze, het meest op bruine bonensoep lijkende en naar verdunde pepersaus smakende substantie gaat mank.

Overigens een prima stuk, uitstekend gegrild vlees. Dat mag ook wel voor 24,50 euro. De T-Bone (350 gram) doet zelfs 32,50 euro. Volgens de website tenminste, want inmiddels blijkt het bedrag met vier euro verlaagd. Looman heeft een andere, goedkopere leverancier gevonden, vertelt hij.

Mijn gast past als het woord 'nagerecht' valt. Ik heb nog wel ruimte voor een Irish koffie. Die wordt op een metertje afstand bereid en opnieuw zie ik dat de gastheer niet zuinig is met, in dit geval, de whiskey. En niks zoals het recept wil 'de room voorzichtig op de koffie schenken'. Gewoon zo uit de spuitbus. Een trommel met koekjes erbij. Ook hier geldt weer de eenvoud. Maar dat is geheel in de lijn van Looman.