De zusters van Sint Catharinadal in Oosterhout hebben de exploitatie van de taveerne bij hun klooster uitbesteed, maar ze verstoppen zich allerminst. Vrolijk babbelend komen enkele nonnen ons tegemoet als we over het terrein naar het restaurant lopen en even later komt een zuster een praatje maken met een van de gasten.

Ze hebben ook echt bemoeienis met de zaak, die de naam Wijnhuis De Blauwe Camer draagt. ,,Wij doen de exploitatie maar de zusters zijn de baas", zegt kok Peter Kesseler. De zusters besluiten wanneer het open is en bepalen mede de producten. Zo worden er vooral abdijbieren geschonken. De betreffende abdijen (Averbode en Tongerlo) zijn van de Norbertijnen, dezelfde orde als waar de zusters Norbertinessen van Catharinadal toe behoren.

De zusters zijn nog maar met zestien op Sint Catharinadal, dat met nog twee andere kloosters in de 'Heilige Driehoek' aan de rand van Oosterhout ligt. Om in hun onderhoud te kunnen blijven voorzien zijn het afgelopen jaar nieuwe activiteiten gestart: een gastenverblijf, vergaderruimtes, een winkeltje met kloosterproducten en een restaurant. Verder is er een grote wijngaard van acht hectare aangelegd.

Wijnhuis De Blauwe Camer is genoemd haar het kasteeltje op het kloosterterrein. Uitbater Peter Kes-seler heeft een brede culinaire achtergrond in diverse restaurants. Bekend is hij ook van het Verkadehuis in Roosendaal waar hij eten en muziek met elkaar combineerde.

Het restaurant is sinds begin juli open. Koken moest eerst nog in een tent die tegen de taveerne aan stond. Sinds enkele weken is de keuken gereed, waardoor het menu verder kan worden uitgebreid. De keuze die wij deze avond hebben is nog beperkt tot twee gerechten per gang, maar dat worden er de komende weken snel meer, zegt Kesseler. Daarbij zullen de gasten steeds verrast worden want er komt geen vast menu.

De zaak is gevestigd in de oude koeienstal, die op prachtige wijze is verbouwd. Door kleine ruitjes zien we de wijnranken en het hoofdgebouw. Aan weerszijden zijn grote glaspartijen. Houten balken in de nokken zorgen voor een authentieke sfeer. Kroonluchters stralen warmte uit, net als het robuuste meubilair. Toch is de soberheid bewaard gebleven waardoor we ons er bewust van blijven dat dit tot een klooster hoort.

We nemen een stemmig Averbode Abdijbier van de tap. Het wordt geschonken in een flink glas zodat we even vooruit kunnen. Als voorgerecht heb ik pompoensoep. Die is vol van smaak, grof gepureerd en er zit lente-ui doorheen. Pittig ook. En dat gaat dan weer goed samen met het frisse, hoppige abdijbier.

Mijn tafelgenote is zeer te spreken over de gamba's op haar bordje. Het is zogeheten wildvang (dus niet gekweekt), wat te merken is aan het gambavlees dat stevig en sappig is.

We hadden bij het hoofdgerecht natuurlijk graag een wijn uit de eigen wijngaard geproefd. Maar de eerste druiven zijn pas onlangs geplukt. De wijn rijpt nu in de vaten in een ruimte naast de taveerne. Over een half jaar kunnen de eerste flessen (rosé en wit) op tafel komen. Maar de huiswijn die ons nu wordt geschonken (Xavier Roger) bevalt ook goed.