Colins: eigenzinnig en origineel

Succes komt je in de horeca niet zomaar meer aanwaaien. Zeker als je er een restaurant begint, zul je in een stad als Breda een concept moeten hebben dat zich onderscheidt van het overdadige, welhaast overcomplete aanbod van eettenten. Wat dat betreft hoorden we goede geluiden over Colins aan de Ginnekenweg in Breda. Een gevarieerde menukaart, opvallende smaken, onconventionele inrichting, dat soort dingen.

Colins is gehuisvest op de plek waar voorheen eethuis Singaradja zat. Bij binnenkomst op deze late woensdagmiddag is het rustig. In eerste instantie vermoed je toch vooral een café. Een imposante bar en tafeltjes met mensen die een glaasje drinken onderstrepen die indruk.

Colins is geen pijpenla, maar wel een diep etablissement. Ons tafeltje is van het robuuste soort. Van dik hout is er een vierkant tafelblad gezaagd dat precies groot genoeg is om met tweeën aan te zitten. De een op een degelijke leren stoel, de ander op een bank. Maar er zijn ook ronde tafels op verhogingen, vierpersoonsplekken, hoge tafels en lounge-achtige banken.

De kaart van Colins is wat je noemt veelzijdig. Eigenaar Colin Rigter is Indisch en dat vertaalt zich in een aantal typische dingen uit die keuken, denk aan satés en soto ayam. Er zijn ook verschillende Japanse en Thaise invloeden te proeven. Haaks daarop lijken de diverse bereidingen met flammkuchen te staan, die Elzasser specialiteit kom je ook bij de desserts nog tegen.

De openingstijden vragen ook wel om een diverse kaart. Colins is overdag een lunchcafé, 's avonds een restaurant en de hele tijd door een foodbar waar je bij de borrel de nodige hapjes naar binnen kunt werken.

Wij gaan toch maar voor het diner, maar niet nadat we een van de cocktails hebben gekozen die op onze tafelkaart aangeprezen worden.

Pomelo heet hij en er zit grapefruitsap, tequila en veel ijs in. Erg lekker en zo tropisch van toon dat we vervolgens als voorgerechten saté en soto ayam bestellen.

De vier satéstokjes gaan vergezeld van seroendeng, kroepoek en twee sausjes. Die sausjes dienen doorgaans wat extra pit toe te voegen, maar in dit geval lijken ze de bedoeld om de pittigheid wat af te remmen.

Uiteindelijk kunnen we toch nog een Irish coffee en een Colins Choco trio na bestellen. De Irish coffee staat in een mum van tijd op tafel. Op het trio is het weer een stief kwartiertje wachten. Het blijkt een prima gerechtje met brownie, witte cholalademousse, chocoladeijs, hazelnoten en frambozencompote. Maar het eet niet echt gezellig als je nog moet beginnen en je tafelgenoot al klaar is.

We spreken er later met eigenaar Rigter over. Die bevestigt dat er wat problemen zijn met het tempo van de bediening en dat er hard aan gewerkt wordt om dat op orde te krijgen. Rigter is echter ook in de prettige omstandigheid dat zijn zaak in amper een half jaar tijd een succes is geworden. Er is veel aanloop en waardering voor de kwaliteit van Colins. Zoveel waardering dat een recent via Horeca Crowdfunding Nederland opgezette inzamelactie binnen een etmaal zowat 400.000 euro opleverde. Het is het hoogste bedrag dat ooit via dat platform, waar mensen kunnen investeren in horecaconcepten, in zo'n korte tijd is opgehaald.

Colins is een prima plek om wat te eten of te drinken. Er wordt eigenzinnig, origineel en vooral ook goed gekookt. Als het met de bediening wil vlotten, zal het er in alle opzichten best aangenaam zijn.