‘Zonder loonstijging wordt het heel lastig de stijgende kosten te blijven dragen’

Terwijl landen om ons heen tegen een recessie aanschurken, blijken wij net als vorig kwartaal iets steviger op onze ­benen te staan dan we dachten. ­Tegelijkertijd laten de nieuwste CBS-cijfers zien dat de werkloosheid groeit en de bedrijfsinvesteringen afnemen. Zijn dit de laatste zonnestralen en zal de tegenwind uit Europa ons dan toch bereiken?

Nee. Ik begin steeds meer de ­indruk te krijgen dat de cijfers ons iets anders laten zien dan het aankomende onheil vanuit het buitenland. Zouden het niet gewoon onze eigen – ‘zelfgekweekte’ – problemen kunnen zijn die onze groei gaan vertragen?

Uiteraard is er nog steeds de ­onzekerheid over het handels­conflict tussen China en Amerika. Maar het zou ook zomaar kunnen dat de deuk die het handelsconflict in onze exportcijfers veroorzaakte, alweer grotendeels achter ons ligt. Ook bleek onze gevoeligheid voor wat er in de wereldwijde maak­industrie gebeurde wel mee te vallen, omdat we voor bijna 80 procent op de dienstensector draaien.

Het aantal werknemers dat ­recent werd ontslagen, is met 17.000 mensen afgenomen. Toch is het werkloosheidscijfer gegroeid. Hoe kan dat? Blijkbaar stuiten we hier op een capaciteitsgrens. Mensen die zich in het verleden gedesillusioneerd van de arbeidsmarkt hebben afgekeerd, blijken opeens in groten getale te solliciteren. ­Iedereen die mee wil en kan doen, wordt opgetrommeld. Dat sommigen lang uit de roulatie waren, zou goed kunnen verklaren waarom de werkloosheid weer toeneemt.