In bijna negen jaar tijd schreef hij talloze verhalen. Het verhaal dat hem het meest bijbleef, ging over een jonge man uit Raamsdonk. ,,Hij was begin 30 en had al dementie. Ik ben een paar keer bij zijn ouders thuis geweest en interviewde hen. Het is nog steeds het meest indrukwekkende verhaal dat ik ooit gehoord heb en het heeft me geraakt. Als je zo’n verhaal schrijft, moet je de balans zoeken tussen feiten en emotie. Je moet het niet gevoeliger maken dan het al is, het verhaal heeft geen sausje nodig”, blikt hij terug. 

Ook het sportpark van VV Oosterhout dat een aantal jaar geleden afbrandde, is Marcelissen bijgebleven. ,,Het was een spiksplinternieuw sportpark. Ik stond daar een dag na de brand en zag volwassen mannen met tranen aan komen lopen. Dat is me ook bijgebleven.”

Ook over politiek schrijft hij graag. Raadsvergaderingen zijn niet altijd spannend en zijn zelden kort of bondig. Het samenvatten in een duidelijk verhaal kan dan ook lastig zijn. ,,Ik krijg er zelfs een kick van. Dat er drie uur lang vergaderd wordt en het alle kanten opschiet en jij als journalist het kan vertalen tot een duidelijk verhaal; dit is het besluit en dit zijn de consequenties. Een dag later ligt het bij de mensen op de mat, dat vind ik mooi."

,,Bij politiek gaat het vooral om de gevolgen voor de mensen. Politiek is misschien saai, maar de belangrijkste besluiten worden door de gemeenteraad genomen. Alles komt samen in de raadszaal, van de sportclub die lobbyt voor z’n kantine of veld tot de scouting die in een nieuwe accommodatie wil.”

Naast misdaad en politiek schrijft de verslaggever ook graag over sport. ,,Ik heb een jaar op de sportredactie gezeten en het heeft privé mijn grootste interesse, dus ik schrijf er graag over. Van alle pagina’s in de krant, lees ik de sportpagina’s het beste.”

Wat hij zelf weleens overslaat in de krant? ,,Er is heel veel coronanieuws, zowel in de krant als op televisie. Je wordt ermee overladen. Niet altijd heb je ’s ochtends zin om hierover zoveel verhalen te lezen, aangezien de boodschap zelden prettig is. Ik schrijf zelf voornamelijk over de gevolgen van de crisis: horeca die dichtmoet, winkeliers die zich moeten aanpassen aan het ouderenuurtje en gemeentes die krap bij kas zitten omdat ze extra uitgaven hebben.”

De evenementen die wegens corona niet doorgaan, mist hij. ,,De bruisende evenementen in ons gebied maken het vak nog mooier. Zo was het doodzonde dat de Vuelta-passage in West-Brabant niet kon doorgaan. Wat dat betreft is het nu een dooie bedoening. Het zijn leuke onderbrekingen. In principe werk je heel het jaar door met nieuws uit jouw gemeente, de evenementen doorbreken dat.”