Ruben heeft in zijn dorp alles wat hij nodig heeft: de sportschool, de voetbalclub en zijn vrienden en familie. Hij hoopt na zijn opleiding ambulancebroeder te worden. ,,Mijn moeder zag al van jongs af aan dat ik een type ben om in de zorg te werken.’’

Hoe kom jij de coronacrisis door?
,,Voetballen en fitnessen kan niet meer. Ik sport buiten, maar verder doe ik niet zoveel. Mijn werk in de zorg gaat gewoon door. Daarnaast game ik online tegen vrienden op de Playstation en kijk ik zo nu en dan wat op Netflix.’’

Wat is het eerste dat je gaat doen als de situatie weer normaal is?
,,Sowieso voetballen en fitnessen. Ik ga liever met een vriend naar de sportschool dan naar de bioscoop.’’

Valt er normaal gesproken wel wat te beleven in Sint-Maartensdijk?
,,Dit jaar vind ik het minder gezellig dan een paar jaar geleden. Veel dingen zijn gestopt. In Sint-Annaland hebben ze een wintermarkt, dat doen ze hier niet meer. Tijdens de braderie en de kermis is het wel gezellig, daar kijkt iedereen altijd naar uit.’’

Wat mist je dorp?
,,Een grote stad in de buurt. ­Bergen op Zoom is nog best ver weg, en dat is niet eens zo’n grote stad. In Sint-Maartensdijk zou ik een gezellige winkelstraat willen zien. We hebben alleen supermarkten hier.’’

Wat is er leuk aan Sint-Maartensdijk?
,,Al mijn vrienden en familie wonen hier. De sportschool is dichtbij en ik voetbal al mijn hele ­leven bij SV Smerdiek. Dat zal voor mij altijd de gezelligste voetbalclub blijven die er is. Ik ga best veel uit in de buurt. Café Sannie’s op het dorp is een leuke plek, en ik ga naar An de Sloove in Sint-Annaland. Alleen met carnaval ga ik naar Bergen op Zoom.’’

Hoe zie je je toekomst voor je?
,,Ik leer nu voor verzorgende. Daarna wil ik verpleegkunde doen. Ik wil graag op de spoed werken of ambulancebroeder worden. Dat lijkt me heel vet en het is heel afwisselend.”

,,Eerst wilde ik gipsverbandmeester worden, maar ik kwam erachter dat dat constant hetzelfde is: gips erop en over zes weken terugkomen. Op de ambulance kom je in heel veel verschillende situaties terecht én op verschillende plekken.’’

Waarom ben je de verzorging in gegaan?
,,Mijn moeder werkt bij zorgcentrum De Schutse in Sint-Annaland. Ik ben haar gevolgd en werk nu in Tholen bij Ten Anker. Ze zag van jongs af aan al in me dat ik in de zorg thuishoor. Toen ik in de derde klas stage liep bij De Schutse, wist ik het zeker: dit is iets voor mij.’’

Tijdens je werk kom je veel in aanraking met mensen. Vind je dat eng in deze tijd?
,,Ik sta er zeker bij stil en besef hoe gevaarlijk het coronavirus is. Maar mijn moeder en ik kunnen geen afstand houden van de mensen met wie we werken. Als ik het zou krijgen, ben ik eerder bang voor mijn oudere familie­leden dan voor mezelf.’’