Fee geeft jeugd een stem: ‘Het is zó belangrijk dat zij in de krant staan’
achter de schermenMet rode wangen je mening geven over het nieuws. Je zal maar jong zijn en door de krant geïnterviewd worden! De rivaliteit tussen dorpen, de wens om ooit in een grote stad te gaan wonen en de sores die alle jongeren ondervinden. Dat lees je allemaal terug in de rubriek Jong In.
Delen per e-mail
Al twee jaar lang heeft de rubriek een vaste plek in de zaterdagkrant. ,,Het is zó belangrijk dat jongeren zichzelf terugzien in de krant”, vertelt coördinator Fee Buurmans.
In de ogen van veel tieners is de krant echt iets voor oude mensen. Om het tegendeel te bewijzen, maakten de jongere journalisten van BN DeStem in 2018 een bijlage voor, door en over jongeren van 14 tot en met 20 jaar oud. Dat creëerde de behoefte om jongeren structureel een plek in de krant te bieden. Na wat overleg werd ‘Jong In’ geboren, vanaf het begin af aan gecoördineerd door Buurmans.
Flapuit
Serieuze onderwerpen worden in de rubriek aangesneden, zoals veiligheid in steden en het effect van de coronacrisis, maar er worden vaak ook grappige antwoorden gegeven. ,,Jongeren flappen er veel sneller iets uit. Zeker als ze wat jonger zijn. Op een bepaald moment worden jongeren wat voorzichtiger met wat ze zeggen”, vertelt Buurmans. ,,Uiteraard gaan we bij flapuits zorgvuldig en voorzichtig met hun antwoorden om.”
Jongeren flappen er veel sneller iets uit
Er zit veel verschil in hoe jongeren reageren op vragen. ,,Dat maakt het ook een rubriek vol afwisseling. Zo noemde een jongen ooit de prijs van frikandelbroodjes op het station in Breda een reden om nooit in een stad te gaan wonen, omdat ze bij de supermarkt in Zevenbergen veel goedkoper zijn. Dat zijn van die dingen die wij zelf ook ooit ontdekt hebben. Het is mooi om dat te kunnen vangen, opschrijven en bewaren. Zo was er iemand die graag een treinstation in Klundert wilde. Dat vind ik geweldig. Een volwassene zou dat niet zeggen, omdat die weet dat het onrealistisch is. Dat jongeren dat wel zeggen, is erg verfrissend.”
Chillen met vrienden
Het leed van jongeren in lockdown is hartverscheurend. Dat wordt onderschat
Wat vaak terugkomt: het openbaar vervoer en bereikbaarheid is iets waar veel jongeren in de serie waarde aan hechten. Ook een plek om met leeftijdsgenoten samen te komen, vinden ze vaak belangrijk. ,,Dat is een rode draad door bijna alle verhalen. Ze willen gewoon een plek om samen te komen. Als ze op straat gaan hangen, worden ze meteen weggezet als hangjongeren.”
Buurmans voelt mee met de jongeren in coronatijd. ,,Het is eigenlijk heel sneu dat ze geen plek hebben om te chillen, want dat willen ze het liefste. Zeker nu ze in lockdown zitten. Dat is hartverscheurend om te zien en ik denk dat hun leed onderschat wordt. Vrienden bepalen wie je bent en hoe je je ontwikkelt als persoon. Hobby’s, vrienden en verenigingen, daar hechten de jongeren heel veel waarde aan.”
Jongeren horen in de krant
Jongeren wordt gevraagd hun favoriete plek in hun woonplaats te noemen zodat ze daar op de foto kunnen en vragen als ‘Wat mist jouw dorp?’ of ‘Valt hier eigenlijk wel wat te beleven?’ komen in elke aflevering terug. ,,Die vragen bedachten we om herkenbaarheid te creëren. Elke jongere heeft er een eigen antwoord op. Zo krijg je een idee van hoe jongeren hun woonplaats beleven.”
,,Ik vind het erg belangrijk dat jongeren, wanneer ze op zaterdag de krant openslaan, kunnen lezen waar leeftijdsgenoten mee bezig zijn, dat ze herkenbaarheid vinden in de krant. Jongeren hebben ook gewoon een plek in de samenleving, dus dat moet terug te zien zijn in de krant.”
Jongeren moeten de krant openslaan op zaterdag en leeftijdsgenoten zien
Opvallend vindt Buurmans de (vaak niet al te serieuze) rivaliteit die tussen dorpen heerst. ,,Dat is er altijd al geweest. Het is grappig om te zien dat jongeren dat ook voelen. Ik moet denken aan een jongen uit Geertruidenberg die zijn haar roze had geverfd, ik vroeg of dat wel kan in zijn woonplaats. ‘Hier wel, maar in Raamsdonk, echt zo'n boerendorp, reageren ze daar denk ik wel anders op.’ Dat maakt het ook leuk om te lezen voor dorpsgenoten.”
Bijna 100 keer stond de rubriek al in de krant. Van een gehucht als De Kladde tot een grote stad als Breda: zowat elke woonplaats in het verspreidingsgebied van de krant heeft inmiddels de revue gepasseerd. ,,Je merkt veel verschil tussen jongeren uit een dorp en jongeren uit een stad als Breda. De dorpsbewoners waarderen de natuur en de rust. De jongeren uit steden zijn wat meer op de stad gericht en zijn wat harder. Zo had een van de interviewkandidaten uit Breda het over onveiligheid in de stad, omdat er steekpartijen waren geweest.”
Jongeren interviewen: een speciale interviewtechniek
De rubriek wordt geschreven door Lotte Kepers, Caroline van Schubert en Sandra Moerland. ,,Die doen dat heel goed", zegt Buurmans. ,,Het is niet altijd de makkelijkste doelgroep om te interviewen, zeker niet nu bijna alles telefonisch gaat in verband met corona. Ik weet dat ze soms een antwoord uit een jonge interviewkandidaat moeten trekken en dat ze wat meer geduld moeten hebben. Het is echt een speciale interviewtechniek.”
‘Weet ik veel’, zeggen ze dan met rode wangen
De puberteit is de meest ongemakkelijke tijd van je leven, dus jongeren schamen zich vaak voor alles. ,,Dat merk je ook aan de antwoorden. ‘Weet ik veel’, zeggen ze dan met rode wangen. Dat is alleen maar mooi, elk antwoord zegt iets over jongeren in het algemeen. Of het nou een ingehouden antwoord is met het schaamrood op de kaken, of een antwoord van een flapuit die alweer is vergeten wat de vorige vraag was.”
Lees hier alle afleveringen van de rubriek Jong in.
De coördinatie van de rubriek wordt vanaf 1 maart overgenomen door Anne Jansen. We zoeken nieuwe interviewkandidaten! Ken jij iemand die wel in deze rubriek wil, stuur dan een mailtje naar anne.jansen@persgroep.net
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Over ons
Karlijn van Houwelingen, correspondent in de VS: ‘Hectisch, soms zwaar, maar altijd boeiend’
Karlijn van Houwelingen (32) is correspondent van het AD en de zeven regionale kranten in de Verenigde Staten. Bijna dagelijks brengt ze nieuws en achtergronden vanuit een politiek verscheurd land in hectische tijden. ,,Ik heb altijd de lezer in mijn achterhoofd: wat zou die willen en moeten weten van wat zich hier afspeelt?” -
5 vragen aan
Zo maakt vormgever Richard de krant vanuit huis: ‘Communicatie is een uitdaging’
Van hoofdredactie tot bezorger, ook bij het maken van de krant heeft de coronacrisis voor iedereen gevolgen. In 5 vragen aan geven we een inkijkje in hun werk in deze crisis. Vandaag vormgever Richard Gesell. ,,Communicatie is wel een uitdaging geworden.” -
van de hoofdredactie
Sinds de brief van Jan Hoek en de reacties daarop weten we beter
Jongelui, wat ik wil zeggen: wij waren tien jaar van onze jeugd kwijt. Probeer nou nog een klein jaar de rug recht te houden. Dan kun je na klein jaar waarschijnlijk weer volop van je jonge leven genieten. Ik ben 94 jaar, maar ik reken op jullie. -
van de hoofdredactie
Onze onmisbare schakels in de ochtend: ‘130 mensen blij maken in de ochtend, leuk toch!’
Zij werken als wij slapen. Zonder hen kunnen wij verhalen en foto's maken zoveel we willen, maar ziet u het resultaat niet terug aan uw ontbijttafel. Onze bezorgers zijn degenen die voor dag en dauw zorgen dat de krant bij u op de deurmat ploft. -
achter de schermen
Bergse lezers herkennen zijn stijl uit duizenden: Jan van de Kasteele schrijft al 40 jaar staccato
Korte zinnen. Met veel punten. Geen woord te veel. Telegramstijl. Dat is de schrijfstijl van Jan van de Kasteele (65). Lezers van de Bergse editie van BN DeStem zullen zijn artikelen, zonder zijn naam te lezen, er zo uit weten te pikken.
-
Achter de schermen
Zo maken we al een jaar vanuit huis de BN DeStem voor u
Een krant maken zonder fysiek samen te komen? Voor de pandemie konden we ons dat niet voorstellen. Inmiddels wordt BN DeStem al een jaar gemaakt door mensen die, op de drukkerijmedewerkers na, thuiswerken in hun eigen thuiskantoortje. Of gewoon aan de keukentafel. Hoe gaat dat, en waar lopen de medewerkers van de krant tegenaan? -
Even voorstellen
‘Woensdrecht saai? Nee het is veel meer dan veldrijden en vliegtuigen’
Zeg je Woensdrecht. Dan zeg je veldrijden en vliegtuigen. ‘Veel meer valt daar toch niet te halen?’ Het is een opmerking die verslaggever Peter de Brie regelmatig krijgt. ,,Het wordt anders als je er vandaan komt. Mijn wortels liggen op de Brabantse Wal. Dan komen de verhalen vanzelf.” -
Achter de schermen
Edine is een echte regiojournalist: ‘In de regio speelt hetzelfde als in de rest van de wereld’
De regiojournalistiek verlaten? Edine Wijnands uit Breda moet er niet aan denken. Nergens zijn de lijntjes korter dan in de regiojournalistiek, weet de verslaggever Zundert. En dat is precies wat ze zo leuk vindt aan haar werk. ,,Je weet over wie je schrijft en voor wie je het doet.”
