Waarom ik vaak grinnik om een ei, met dank aan Martin Bril
COLUMNVlak bij mijn huis werd de afsluiting van een kruispunt aangekondigd. Binnenkort zou het een rotonde zijn. Ik moest denken aan Martin Bril.
Delen per e-mail
De zon scheen, het was warm voor april. Op mijn rug voelde ik de lichte, jeukerige kriebel die doorgaans zweetdruppels aankondigt. Zie je wel, daar had je er al een. Getver.
Verder in het nieuws
-
PREMIUM
column De Omloop: meteen de laatste grote koers van 2020?
De symptomen zijn elk jaar hetzelfde. Met kriebels in de buik aftellen naar die ene zaterdag eind februari, begin maart. 29 februari, is het dit jaar. Een datum die maar eens in de vier jaar voorkomt. Voor een koers die - goddank - elk jaar gehouden wordt. De Omloop! -
PREMIUM
COLUMN Corona: ‘Elke dag 5 tenen knoflook’
Of ik bang ben voor corona? Leuk is het niet. Maar ik ben banger voor kanker, voor een hartaanval of voor een auto-ongeluk. Dáár gaan pas veel mensen aan dood. Als je het zo bekijkt, is corona een genadige engel. Toch geeft een dokter in het Bravis ziekenhuis geen hand meer aan patiënten die hem bezoeken. -
PREMIUM
COLUMN Hoe ik in RTL Boulevard terechtkwam, en wat Google daarmee te maken had
Vrijdagavond, iets voor zevenen. Berichtjes op m’n telefoon. ‘Nieeeeels! Je bent op tv!’ ‘Nelis, ouwe televisiester, jonguh.’ ‘Hé, wat deed jij nou ineens bij RTL Boulevard?’ -
PREMIUM
Het mirakel van carnaval
Een jaar of vijf geleden stond mijn besluit vast. Carnaval behoorde definitief tot het verleden. Ik kreeg het juiste gevoel niet meer te pakken. -
PREMIUM
column Eén vrouw ertussen en alles verandert van toon én inhoud
Het is dé dag van het jaar, maar waarom precies moet u mij niet vragen. Nou, oké dan. Of er nu wel of niet een carnavalsoptocht door ons dorp waait, zijn wij erbij. Ieder jaar hetzelfde clubje. Alleen mannen mogen mee, absolúút geen vrouwen.
-
PREMIUM
column Je gelijk halen of gelijk zijn
Het vroegste bewijs dat ik een carnavalsvierder ben is een foto van mij in een cowboypakje, genomen in het dorpshuis bij ons in Sterksel. Het is 1980 en ik ben het huilende middelpunt in een hossende mensenmassa. Ik heb een lederen giletje aan met franjes, een sheriffster op mijn ruitjesblouse, en mams heeft zwarte stoppels op mijn wang gestippeld. Dat kon toen nog. -
PREMIUM
Column Waarom er vandaag niet gezeurd mag worden over mijn gordijntje
Sakkerju! Zul je net zien... Heeft Roosendaal met ‘Draai 't mar om’ eindelijk een keer een motto waarbij deze krant eigenlijk wel iemand die Vastenavend viert in 't Krabbegat naar de optocht van Roosendaal moét sturen, dreigt even het hele feest afgeblazen te worden. -
PREMIUM
COLUMN Hoe een Amsterdams bezorgbedrijf ons even uitlegt wat wij eten met carnaval
Vergeef me, maar ik wil het nog één keer over carnaval hebben. Want soms is het gewoon té leuk om te zien hoe bedrijven die er werkelijk niets mee hebben, toch willen meeprofiteren. De leutparasieten.
Meest gelezen
-
PREMIUM
Hoe een Amsterdams bezorgbedrijf ons even uitlegt wat wij eten met carnaval
-
PREMIUM
Eén vrouw ertussen en alles verandert van toon én inhoud
-
PREMIUM
Het mirakel van carnaval
-
PREMIUM
Hoe ik in RTL Boulevard terechtkwam, en wat Google daarmee te maken had
-
PREMIUM
Corona: ‘Elke dag 5 tenen knoflook’
Meest gedeeld
-
PREMIUM
Eén vrouw ertussen en alles verandert van toon én inhoud
-
PREMIUM
Hoe een Amsterdams bezorgbedrijf ons even uitlegt wat wij eten met carnaval
-
PREMIUM
Hoe ik in RTL Boulevard terechtkwam, en wat Google daarmee te maken had
-
PREMIUM
Het mirakel van carnaval
-
PREMIUM
Zullen we met z'n allen kappen met discrimineren en beledigen?
