Vluchtigheid

van de hoofdredactie‘Maar de krant, heeft die nog wel toekomst dan?’ Deze vraag stelden vrienden mij toen ik hen vertelde dat ik aan de slag ga als waarnemend hoofdredacteur bij BN DeStem. Mijn generatiegenoten (ik ben 36 jaar) horen doorgaans niet meer zes ochtenden per week de krant op de deurmat ploffen.

André Trompers 25-05-19, 14:00 Bron: BN DeStem

In mijn jeugdjaren was dat anders, de krantenbezorger liep vrijwel geen adres voorbij. Ik ben opgegroeid op met de krant, toen nog De Stem.

Ik las de krant al frequent in mijn basisschoolperiode. Het sportkatern consumeerde ik zelfs van voor tot achter. Destijds ook niet meer dan logisch, de krant was drie decennia terug nog een van de weinige nieuwsbronnen. Internet kenden we nog niet en op de oude televisie bij ons thuis zat geen teletekst. Ik keek dus met mijn ouders mee naar het NOS-journaal om 8 uur ’s avonds en spitte in de ochtend de krant door.

Persoonlijk vind ik het zonde dat de krant als gemeengoed is verdwenen bij jongeren en jonge gezinnen. Maar met de opkomst van met name (mobiel) internet is dat ook wel weer logisch te verklaren. Helaas gaat bij die nieuwe, snelle media de verdieping vaak verloren. Een langer verhaal tot ons nemen, doen we steeds minder vaak. Als samenleving zijn we vluchtiger geworden, we nemen minder de tijd voor diepgang.

Is dit dan een pleidooi richting mijn generatiegenoten om toch een abonnement op de krant te nemen? Dat nou niet direct. Maar overweeg om te beginnen eens een zaterdagabonnement. Met naast het dagelijkse nieuws een magazine en de Z- en Zo-specials, zit er in het weekend voor ieder in het gezin wat aardigs tussen.

Ver-van-mijn-bedshow

Ik vond al die extra’s op zaterdag vroeger al een verrijking en nog altijd geniet ik ervan op zaterdagen even in alle rust de vaak interessante, langere verhalen te lezen. Zo genoot ik vorige week zaterdag van de producties van onder meer Nico Schapendonk en Cobine van der Louw over de Europese verkiezingen. Een voor velen ver-van-mijn-bedshow, maar goede journalistiek kan helpen te ontdekken waar het daadwerkelijk over gaat. Deze verkiezingsverhalen waren mij de tijd meer dan waard.

Klagende boeren

Zoals ik deze ochtend bij het opstaan onder het genot van mijn ontbijt in alle rust de verhalen in onze Z-special over de vleesindustrie ga lezen. Waarom bezetten activisten een boerderij in Boxtel? Hoe komt het dat er juist in Brabant zoveel varkens zijn? Klagen boeren terecht? En moeten we uiteindelijk toe naar een wereld zonder vlees? Verhalen die mij – net als de artikelen van vorige week over de Europese verkiezingen – de zo gewenste verdieping gaan geven. Mijn advies aan u is dan ook: ga er eens goed voor zitten met uw zaterdagkrant en neem er eens echt de tijd voor. Probeer de vluchtigheid af en toe even achter u te laten. Ik ga dat advies in ieder geval ook overbrengen aan mijn vrienden.

André Trompers,
waarnemend hoofdredacteur

Reageren? hoofdredactie@bndestem.nl