Preventief (het veld) ruimen

Net als nu bij de coronacrisis was de sportwereld toen even in paniek. Zo moest de Amstel Gold Race een lus uit het parkoers schrappen omdat de angst bestond dat het mond- en klauwzeervirus met de wielerkaravaan van de ene naar de andere boerderij mee zou liften. En op de Markt in Maastricht moesten alle volgwagens en fietsen door een soort bad rijden om ontsmet te worden.

Zo'n driehonderdduizend dieren lieten dat voorjaar van 2001 het leven tijdens die vanuit Engeland overgewaaide MKZ-crisis. Veel gezond vee werd preventief geruimd. Dat leidde tot rellen en rechtszaken. De mens liep geen gevaar. Dat is nu wel anders.

We mogen echter niet in paniek raken van de autoriteiten. Alleen moeten we ons niet hoestend en proestend onder de medemensen begeven. Wat opvalt is dat de eigenwijsheid het hier iets te vaak wint van de verantwoordelijkheid. We lachen de ernst van de zaak liever weg. Elleboogbegroeting? Leuk toch. De kroeg even mijden? Daar trappen we mooi niet in. Gevaar voor eigen leven? Er gaan meer mensen dood aan de gewone griep.

Ondertussen worstelen sportevenementen met hun rol in deze viruscrisis. De Italianen, de Nederlanders en zelfs de Belgen laten de koersen voorlopig voor wat ze zijn. Hier en daar blijven we nog wel voetballen. Zij het in lege stadions. Indoor Brabant sputterde lang tegen. The show must go on voor wat graag de 'belangrijkste bijzaak' in het leven wordt genoemd. Tot het echt geld gaat kosten. Zoals bij de 9-11-ramp in 2001. Toen de Champions League pas een dag later werd stilgelegd, omdat uit kijkcijfers bleek dat de massa de avond ervoor voor iets anders aan de buis gekluisterd zat.

Het lijkt daarom slimmer dat de sport zich nu en masse een poosje terugtrekt uit haar rol van de 'belangrijkste bijzaak'. Gewoon even preventief het veld ruimen dus.