Paashaas

Je ziet de paashaas inmiddels overal, in allerlei kleuren en formaten. Terwijl je echte hazen eigenlijk maar zelden tegenkomt. In deze tijd van het jaar, op berijpte akkers, kun je hem in de verte een enkele keer ontwaren met zijn ranke silhouet dat scherp aftekent tegen de laagstaande zon. 

Maar in een groen hoogzomers knollenland is hij zo goed als onzichtbaar. Waar komt de paashaas eigenlijk vandaan? 

Is hij een flauw verzinsel of symboliseert de haas wel degelijk iets broeierigs uit ons collectieve onderbewustzijn?

Er kleeft angst aan hem en een slachtofferrol, dus waarom is hij dan momenteel een kindervriend? Duidt zijn naam op volstrekte of op voorgewende onwetendheid?

Heeft de paashaas nou echt iets voorhistorisch mysterieus zoals bijvoorbeeld de kolossale beelden op Paaseiland? Misschien koesteren we in de personificatie van de paashaas wel iets dat duidt op een verleden waar we ons diep voor moeten schamen, maar dat we verdrongen hebben door er een vriendelijk symbool voor te gebruiken.

Een uithangbord waarvan inmiddels niemand meer weet waar het ook alweer op sloeg. Dat de mensheid tot waanzinnige zaken in staat is, weten we, zelfs uit het recente verleden, maar al te goed. 

Wie mocht denken dat we daarvan geleerd hebben, zou de komende tijd eens op Nieuw-Zeeland moeten letten.

Daar laten ze eerdaags een dodelijk virus los in de vrije natuur. Dat moet ervoor zorgen dat de konijnen aldaar met spoed uitsterven. Want de boeren hebben last van die beestjes. 

Er zullen vast agrariërs bijzitten die van Nederlandse komaf zijn. Wie willens en wetens dodelijke virussen verspreidt, is volgens mij knettergek. Zouden ze het spul al op kiwi’s hebben getest?

Anders is dat nationale vogeltje straks onbedoeld het haasje.