De beelden brachten bij Barbara haar ongelukkige jeugd weer naar boven, waarin ze honderden keren verkracht werd door haar vader Kenneth Coombes. Hij hield haar als seksslavin en mishandelde en misbruikte haar inmiddels overleden moeder eveneens. Volgens haar advocaat was Kenneth Coombes ook de vader van het eerste kind dat de vrouw kreeg en dat vlak na de geboorte stierf.

De foto’s waar ze zelf op afgebeeld stond, waren gemaakt toen ze nog geen negen jaar oud was. Haar vader had haar meegenomen naar een ‘fotografieclub’ en had haar gedwongen om haar geslachtsdelen te laten zien terwijl andere mannen foto’s van haar namen. En daar bleef het niet bij: Kenneth Coombes bleef zijn dochter misbruiken toen ze volwassen was.

Dat verklaarde de vrouw in de rechtbank, terwijl ze terechtstond voor de moord op haar vader, inmiddels twaalf jaar geleden. ,,Ik voelde een zwarte wolk over me komen”, zei de vrouw over het moment van de moord. ,,In een vlaag van walging en ongeloof pakte ik de schop, waar ik mee in de tuin gewerkt had en liep ik naar de woonkamer toe, waar mijn vader stond.” 

De vrouw sloeg haar 87-jarige vader met de schop op het achterhoofd. Toen hij probeerde op te staan, sloeg ze hem opnieuw, waarna ze met het scherpe blad zijn keel doorsneed en toekeek hoe hij doodbloedde.

Na de moord wikkelde ze het lichaam van haar vader in een oud tapijt, dat ze in de achtertuin verstopte, achter een boom. De volgende dag kocht ze zo’n duizend kilo losse grond, dat ze gebruikte om het lichaam in te begraven. Het graf markeerde ze met een cirkel rode bakstenen in de achtertuin.

Het lichaam zou twaalf jaar onontdekt blijven. Al die tijd vertelde Coombes niemand iets over haar geheim. Familieleden maakte ze wijs dat haar vader, een oorlogsveteraan, was overleden na hartproblemen en in het ziekenhuis meteen gecremeerd was. Twaalf jaar lang bleef ze in hetzelfde huis wonen, met zicht op het graf vanuit haar slaapkamer.

Pas in januari van dit jaar stapte de vrouw uit eigen beweging naar de politie, toen een sociaal werker haar vader wilde bezoeken. Emotieloos gaf ze de moord aan. Ook gaf ze toe dat ze na de dood van haar vader al die tijd nog geprofiteerd had van zijn pensioensbetalingen, die gewoon waren doorgelopen na zijn dood. In de rechtszaal pleitte ze schuldig voor doodslag, maar niet voor moord omwille van een verminderde toerekeningsvatbaarheid.

Afgelopen woensdag werd Coombes, die inmiddels 63 is, veroordeeld tot negen jaar gevangenisstraf. De rechter zei zich te realiseren dat de jaren van misbruik hun “vreselijke tol hadden geëist, maar een misbruikgeschiedenis kan verklaren waarom je een leven genomen hebt, het rechtvaardigt dat niet.”