Rechter handhaaft doodstraf voor man die nichtje (10) in plastic bewaardoos liet stikken

John Michael Allen was al eerder veroordeeld tot de doodstraf voor zijn aandeel in het ongekende drama, maar hij nam een legertje advocaten in de arm om zijn onschuld te bewijzen. Volgens Allen had de jury die in 2017 over zijn lot besliste, onvoldoende en bevooroordeeld gefunctioneerd. 

Zijn laatste reddingsmiddel was een ultiem hoger beroep bij het hooggerechtshof in Phoenix (Arizona). Dat oordeelde gisteren dat hij wel degelijk schuldig is. ,,Deze man had, ook al was hij niet van plan zes uur in slaap te vallen, moeten weten dat het voor langere tijd opsluiten van Ame fysieke pijn en mentale angst zou veroorzaken”, aldus de hoogste rechter in zijn uitspraak. ,,Er is substantieel bewijs dat Allen de moord op een bijzonder brute wijze uitvoerde.”

Sammantha Allen, de tante van Ame, werd ook veroordeeld voor moord en ter dood veroordeeld.  Zij heeft net als haar man beroep aangetekend tegen haar veroordeling. Wanneer dat wordt behandeld is nog onduidelijk. Veel rechtszaken in de Verenigde Staten zijn door de coronacrisis voor onbepaalde tijd uitgesteld. 

De dood van het 10-jarige kind was het wrede hoogtepunt van jarenlange mishandeling door een aantal familieleden die in een huis in Phoenix woonden. Uit bewijsmateriaal en de autopsie op haar lichaam is gebleken dat Ame uitwerpselen van honden moest eten, frisdrankblikjes met haar blote voeten moest pletten en hete dranken moest drinken. 

Verder werd ze ooit geslagen met de houten peddel van een roeiboot en met geweld ondergedompeld in een ijskoud bad. En als ze ‘lastig’ was, werd het meisje opgesloten in een plastic bewaardoos die 90 centimeter lang was, 30 centimeter breed en minder dan 30 centimeter hoog. Ame was toen ze dood werd gevonden 1,27 meter en woog bijna 27 kilo. Ze had volgens de lijkschouwer verwondingen die erop duiden dat ze probeerde de ontsnappen uit de kunststof container. Dat lukte echter niet omdat het ding met een slot was afgesloten.

Lees verder onder de foto

De autoriteiten in Arizona stellen dat er nooit aanwijzingen zijn geweest voor kindermishandeling binnen de familie, die bestond uit tien volwassenen en twaalf kinderen die in drie kamers samenwoonden. Wel was bekend dat Ame strenger werd behandeld dan de andere kinderen omdat ze veel zou hebben gelogen en dingen uit de woning had gestolen. Ook in de staat Utah, waar de familie eerder woonde, zijn nooit meldingen gedaan over mishandeling van het kind. De moeder van Ame, Shirley Deal, verliet het gezin jaren eerder nadat ze zelf ook was mishandeld door familieleden. Ze verhuisde in opperste wanhoop naar de staat Kansas zonder haar dochter mee te mogen nemen. 

David Deal, die als vader op de geboorteakte van Ame staat vermeld, zit een gevangenisstraf van 14 jaar uit wegens mishandeling van zijn dochter. Cynthia Stoltzmann, Ame’s tante en wettelijke voogd op het moment van haar dood, kreeg een gevangenisstraf van 24 jaar voor haar betrokkenheid bij het extreme kindermisbruik. En Judith Deal, de oma van Ame, draaide voor 10 jaar de cel in wegens stelselmatige mishandeling van het arme meisje. 

Volgens Amerikaanse media gebruikten de familieleden de plastic doos regelmatig om Ame tot bedaren te brengen. Dat ging meestal ‘goed’, omdat er twee luchtgaatjes in de deksel waren geprikt. Ook andere kinderen in het huis werden regelmatig op soortgelijke wijze gestraft. Na de aanhouding van John Michael Allen, zijn vrouw Sammantha, de grootmoeder, tante en de vader zijn alle kinderen door de kinderbescherming elders ondergebracht. 

De moeder van het kleine meisje, Shirley Deal, eist hoe dan ook dat John Michael Allen een dodelijke injectie krijgt. Ze vertelde in 2012 dat ze haar dochter al jaren uit de klauwen van de familie van haar ex-man had proberen te bevrijden. Dat lukte echter niet, omdat de familie elke keer verhuisde als Shirley ze had getraceerd. Shirley heeft nog niet gereageerd op de nu definitieve doodstraf voor Allen.

Momenteel zitten in Arizona nog twee andere vrouwen in de dodencel. De staat heeft het wel moeilijk om producten te vinden voor de dodelijke injecties, omdat enkele farmaceutische bedrijven hun medicijnen terugtrokken na moeilijkheden bij eerdere executies. De staat zette de uitvoering van de doodstraf on hold nadat een gevangene in 2014 maar liefst vijftien doses van de dodelijke cocktail moest krijgen voor hij stierf. De executie duurde zo twee uur en dat leidde tot veel protesten, onder meer van andere ter dood veroordeelden. Inmiddels is de manier van terechtstellen door de autoriteiten aangepast en kunnen weer executies plaatsvinden.