Nederlanders in Frankrijk maken de schade op: Het water stond tot mijn middel

De 40-jarige Vincent van den Dungen is inmiddels weer thuis in Ridderkerk. Warm en droog, onder een vast dak en tussen vier stevige muren. Hij is gistermiddag met vrouw en kinderen (dochter van 2,5 en zoontje van 5 jaar) in één ruk naar huis gereden. Ver weg van de ondergelopen camping Huttopia Le Moulin in Saint- Martin-d'Ardèche. 

,,We waren er samen met een bevriend stel en hadden twee chaletjes naast elkaar gehuurd. Het was al een paar dagen iets te warm, zo'n 40 graden. Dan hoop je op wat regen, maar dit...", zegt hij via de telefoon.

Van den Dungen en het bevriende stel besluiten vrouwen en kinderen naar boven naar het restaurant te brengen en zelf terug te gaan om snel de belangrijkste spullen in de auto's te laden. Hij ziet bomen voorbij drijven, 'een waterval' over de camping stromen, weggespoelde grond, ingestorte tenten (,,Die mensen moesten alles achterlaten").  

,,Snel hebben we onze spullen in de auto gedaan. De belangrijkste dingen eerst. De koelkasten hebben we niet meer leeggeruimd. In kastjes heb ik niet echt meer gekeken. Op een gegeven moment kwam het water tot aan mijn middel en ik ben 1.90 meter lang."

Een aanbod om in een hotel te overnachten, sloegen de Nederlanders af. ,,Ik wilde zo snel mogelijk naar huis. Anders waren we morgenavond waarschijnlijk weggegaan." Thuis in Ridderkerk dalen de belevenissen in. ,,We zijn nu aan het uitzoeken of we alles hebben meegenomen. De kinderen zijn het belangrijkst en die zitten hier gelukkig op de bank. Ik hou er nu vooral een mooi verhaal aan over als ik over anderhalve week weer met werken begin", zegt de leerkracht. ,,Dan vraag ik de leerlingen: 'En wat hebben jullie allemaal meegemaakt op vakantie?'"

De 28-jarige Bart Kester uit Kwintsheul moest gisteren noodgedwongen de camping af. Al negentien jaar komen hij, zijn broers en ouders op camping Le Genets d'Or in Bagnols-sur-Cèze en wel vaker zagen ze in die jaren het water van de Cèze snel stijgen, maar nooit ging het zo hard als gisteren. ,,Opeens kwam de politie de camping op. We hadden twee uur om te pakken en dan moesten we de camping af", zegt hij vanuit Frankrijk.

Zijn kinderen hielden zich tijdens de evacuatie rustig. ,,Je ziet dat de ene helft van de campinggasten heel rustig begint op te ruimen. Zij denken: het zal wel meevallen en dan hoef ik niet weer alles uit te pakken. De andere helft ging in blinde paniek aan de slag." 

Kester weet de belangrijkste spullen in de caravan te krijgen, ook de voortent wordt snel opgerold en meegenomen. ,,Alleen de skottelbraai en wat luchtbedjes moesten we achterlaten."

Die kolkende massa ziet ook Rilana Altena uit Hengelo bij de camping. Op dezelfde camping als Vincent van der Dungen in in Saint- Martin-d'Ardèche is de Ardèche verworden tot een brede rivier. ,,Het water is bruin en er drijft van alles in wat mensen zijn kwijtgeraakt."

Ze zit met haar man en zijn dochter in een pipowagen op de camping. ,,Er zijn ook safaritenten op vlonders. Ik zei nog: 'Daar had ik best in willen zitten, in zo'n safaritent. Maar ik heb ze gisteren op hun vlonders voorbij zien drijven over de camping. Onze pipowagen is gelukkig zwaar. Alleen ons vlonder dreef weg, de wagen bleef staan."

Auto's kwamen niet meer weg op de camping, andere deden het niet meer. Bomen waaiden om. ,,Eén viel er op een tent. Gelukkig is dat verder goed afgelopen." Het was erg heftig, zo beschrijft ze, gisteren tijdens het noodweer in het voor toeristen populaire gebied. ,,De eigenaar van de camping zei dat het in de winter normaal is dat de rivier buiten haar oevers treedt, maar dan is de camping dicht. In hartje zomer gebeurt dit eigenlijk nooit."

Volgens Altena was het een combinatie van regen, het stijgende waterpeil van de rivier, en vooral een blokkade van een zijtak van de rivier, die het waterpeil in Saint-Martin zo snel deed stijgen. ,,Daardoor brak of overstroomde een stuw. Dat water kwam richting camping. Op een gegeven moment stonden we er tot onze knieën in. Mensen gingen in kano over het terrein."

Een dag na het noodweer is de bezetting van de camping met een kwart minder geworden. ,,Safaritenten en vooral ook kleine tenten zijn weggespoeld. Eerst lagen nog overal plassen, maar nu is het wel weer droog en schijnt de zon. Het water is dan ook weer snel weg. Voor maandag is er opnieuw regen voorspelt." 

Nijmegenaar Frerik Meijer (32) heeft er net een ochtend en stukje middag poetsen op zitten. De vierpersoonstent waarin hij samen met zijn vriendin kampeert in Saint-Martin-d'Ardeche was gisteren onder water gelopen. ,,Nu gaat het wel weer", zegt hij via de telefoon. ,,Eigenlijk misten we alleen één of twee haringen. De mensen met caravans en grote voortenten en de mensen met iets grotere tenten als wij hebben geluk gehad. De kleine tentjes zijn echt compleet weggespoeld. Bij een lager deel van deze camping was een stuw gesprongen. Daar liepen mensen tot aan hun middel in het water. De Adrèche was met vier meter gestegen."

Meijer bezoekt de camping sinds lange tijd weer eens. De laatste keer was als kind, en dan een noodweer als dat van gisteren. ,,We keken 's ochtends al naar het weerbericht, en toen naar onze tent. En dan denk je al snel: 'Laten we maar naar een hotel gaan'. Dat was rond half 11 's ochtends. Tegen twaalven zat het stel in het hotel op 500 meter van de camping. ,,We zijn op tijd weggegaan", aldus de Nijmegenaar.

In Darbres schijnt vandaag de zon en de lucht is blauw. Het is aangenaam in Zuid-Frankrijk. Een dag later doet bijna niks op camping Les Charmilles meer denken aan het heftige weer een dag eerder. ,,Het was een erg goed gespreksonderwerp bij het tandenpoetsen vanochtend", zegt Enschedeër Nicholas Graff telefonisch. ,,Het is vooral hopen dat de drek die overal ligt nu opdroogt."

Een dag eerder was de situatie minder rooskleurig. ,,Om kwart over zeven 's ochtends werden we wakker van de eerste onweersknallen. En daarna is het niet meer gestopt. Het bleef maar knallen en regenen."

Graff zit met vrouw en drie kinderen (1, 4 en 6 jaar) op een van de bovenste plekken op een terrassencamping in de Ardèche, met de Gard en de Drôme, een van de gisteren hevig getroffen departementen in het zuiden van Frankrijk. ,,We zitten in een safaritent, gelukkig op een meter hoogte van de grond. Maar het leek wel of we op een rivier zaten. Het water bleef maar onder ons doorstromen."

Onderaan de camping hadden ze minder geluk. ,,Een man was aan het inpakken. Op een gegeven moment was hij er klaar mee en heeft hij er maar een plastic zeil overheen getrokken."

De kinderen bleven gelukkig rustig. ,,We hebben toch ook proberen te genieten van het lichtflitsenschouwspel in de lucht. Maar dan kwam het toch ook weer dichtbij. Automatisch ga je dan tot acht tellen, zoals je vroeger werd geleerd. Maar na de flits kwam gelijk de knal." 

Op de camping - 'met alleen maar Nederlanders' - viel vooral de gedeelde smart hem op. ,,Iedereen hielp elkaar. Dat was mooi om te zien. We hebben nog ruim een week vakantie. Nu de zon weer schijnt, is het goed vertoeven hier."