Mirakel-non: 'Ik heb nooit om genezing gevraagd'

Zuster Bernadette woont met drie andere nonnen in een klein huisje in het dorp Bresles, even ten oosten van de stad Beauvais in het noorden van Frankrijk. Maar niet langer in stilte en bijna vergeten.

Vanochtend was zuster Bernadette Moriau (1939) het middelpunt op een zeldzame persconferentie. In het bijzijn van de bisschop van Beauvais en andere gezagsdragers van de katholieke kerk werd de genezing van Bernadette in 2008 als mirakelgenezing in Lourdes toegelicht. Alessandro de Franciscis, de chef-arts van  van Bureau Medische Observaties van de kerk in Lourdes leidde het jarenlange onderzoek en verklaarde dat hij "absoluut overtuigd" was dat er geen medische verklaring was voor de genezing van zuster Bernadette. 

Een medisch wondertje dat toevallig enige jubilea onderstreept: het is 160 jaar geleden dat Maria in Lourdes verscheen aan de later heilig verklaarde Bernadette Soubirous én de genezing van haar naamgenote uit Noord-Frankrijk is het 70ste erkende mirakel sindsdien.

Bernadette Moriau, die op haar negentiende intrad in het Franciscanenklooster van Nantes, vertelde haar verhaal al in een video op de website van het bisdom. ,,Tussen 1968, ik was toen 24, en 1975 ben ik vier keer geopereerd aan een zenuwaandoening in de rug. In 1988 ben ik officieel invalide verklaard. Vanaf 1994 had ik morfine nodig tegen de pijn, ik kon steeds slechter lopen. In 2004 kon ik mijn voet niet meer bewegen en had ik me erbij neergelegd dat het nooit meer beter zou worden.”

In 2006 werd zuster Bernadette overgeplaatst naar een klooster in Bresles in het bisdom Beauvais. Haar nieuwe huisarts stelde voor eens op bedevaart naar Lourdes te gaan. ,,Waarom niet? Ik heet per slot van rekening Bernadette. Het was dat jaar de 150ste verjaardag van de verschijning van Maria, misschien is dit een heilig moment, dacht ik. Ik was er al eerder geweest met zieken, maar toen kon ik nog lopen. In de grot in Lourdes voelde ik deze keer de mysterieuze aanwezigheid van Maria en de kleine Bernadette. Dat heeft me geraakt.”

Terug thuis nam zuster Bernadette, in haar rolstoel, deel aan de wekelijkse diensten in de kapel. ,,Ik heb nooit om genezing gevraagd, dat is nooit bij me opgekomen. Ik dacht dat het altijd zo zou blijven. Die avond, op 11 juli, om kwart voor zes precies, beleefde ik weer diezelfde ervaring als in de basiliek van Lourdes. Ik voelde Jezus nabij. Op dat moment kwam een gevoel van warmte, welbehagen en ontspanning over mij. Terug in mijn kamer hoorde ik een stem die zei: ,,Verwijder al je hulpmiddelen.'' Ik heb mezelf geen vragen gesteld en alles in een daad van geloof weggelegd. Ik kon bewegen. Ik had heen pijn meer, mijn verdraaide voet stond weer goed. Ik ben gestopt met morfine en het ging goed. Een beetje zoals in het evangelie wanneer Jezus tegen de kreupele zegt: ,,Sta op!'' Met mijn schoonzus, die op bezoek kwam en haar ogen niet kon geloven, ben ik in het bos gaan wandelen, vijf kilometer, iets wat ik al jaren niet meer had gedaan.”

Na dat weekend bezocht zuster Bernadette haar huisarts.

,,Nadat hij van de eerste verbazing was bekomen, heeft hij me onderzocht, en hij vond geen enkel klinisch spoor meer van de aandoening. Daarna ben ik naar Nantes gegaan, naar het pijncentrum waar ik nog afspraken had voor die maand. Daar ben ik onderzocht door vier artsen, die zelf geen christenen waren maar hun ogen niet konden geloven. Ze hadden er geen enkele verklaring voor.”

Er volgde een heus hindernissenparcours om de wonderbaarlijke genezing officieel erkend te krijgen, wat na tien jaar lukte. Zuster Bernadette blijft er rustig onder: ,,Ik heb geen behoefde de vedette uit te hangen. Ik wilde vooral getuigen van Gods wonderen, Gods gratie en Gods mysteries. Maar ik vraag me af: waarom ik. Er zijn er die er erger aan toe zijn. Gaandeweg in het gebed heb ik ontdekt dat Gods wegen ondoorgrondelijk zijn. Het heeft mij nieuwe energie om ernstig zieken en hun familie te helpen. Mensen zeggen mij dat ze blij zijn als ik langskom”, zegt de non, die actief blijft als verpleegster.

Haar verhaal wordt bevestigd door haar huisarts dokter Fumery. ,,Sinds 1974 ga ik mee met bedevaarten naar Lourdes en ik heb sindsdien drie of vier spontane genezingen meegemaakt”, vertelt hij in de regionale krant Courrier Picard. ,,Maar het is heel moeilijk om erkenning van dit soort genezingen te krijgen. Mensen aarzelen om erover te vertellen.”

De procedure rond het mirakel van zuster Bernadette heeft tien jaar geduurd. Het bisdom heeft een kleine 5.000 euro besteed aan onderzoek door medici. Het wonder is nu officieel erkend door de bisschop van Beauvais.