Belgische Améline huisvest vluchtelingen in haar tuin: ‘Maar honderd is te veel’

Vorige week huisden er in totaal honderd vluchtelingen op het terrein van Améline en haar familie. Het gaat voornamelijk om Eritreeërs, gevlucht uit Afrika en op weg naar Groot-Brittannië. ,,Eind 2017 ben ik begonnen hen te helpen’’, verhaalt ze. ,,Ze stonden voor de deur en vroegen om hulp. Er waren zwangere vrouwen bij. Baby’s van zes en negen maanden. Ik kon het niet aanzien. Ze hadden het koud en hadden honger.’’

Met behulp van haar familie begon Améline met het inzamelen van kleding, schoenen en tenten. In de tuin staat onder meer een legertent. ,,Daarin kunnen er vijftig slapen’’, klinkt het in een reportage van tv-zenders RTBF en RTL. Verderop staan nog wat kleinere exemplaren. Het mini-vluchtelingenkamp barst inmiddels uit zijn voegen. De hulp aan, en zorg voor, de vluchtelingen betalen Améline en haar moeder uit eigen zak.

Lees verder na de foto

,,Wij rijden naar de supermarkt, kopen water en pasta,... en we maken eten”, vertelt Améline. Verder helpen ze de vluchtelingen met administratieve zaken en gaan met hen naar de dokter. Vluchtelingen die 200 meter verder op de parkeerplaats langs de E42 vertoeven, laden bij de gastvrije Belgen hun telefoons op. Via een tunneltje keren ze terug naar de snelweg, waar ze proberen zich in geparkeerde vrachtwagens te verbergen.

,,Ik ben hier al drie maanden”, vertelt een Afrikaanse man. ,,Elke nacht probeer ik richting Engeland te vertrekken. Het is gevaarlijk. Ik doe dit niet voor mijn plezier. Maar ik heb geen keuze.” Soms krijgt Améline hulp aangeboden door haar buren. ,,Ik breng af en toe wat te eten’’, zegt een buurvrouw. ,,Maar zij staan echt dag en nacht voor hen klaar’’. Haar bewondering wordt echter niet door alle buren gedeeld. Het regent klachten bij de politie.

Lees verder na de foto

,,Ze doen soms hun behoefte voor mijn raam”, klaagt een buurman die de situatie beu is. ,,En in de zomer stinkt het hier. Ik wil dat het stopt.” Ondanks haar goede bedoelingen, is Améline ook van mening dat het uit de hand is gelopen. ,,Honderd mensen kunnen wij niet opvangen’’, zegt ze uitgeput. ,,Dat is onmogelijk. Heel mijn salaris gaat hier al bijna twee jaar aan op. Er komt een moment dat je het los moet laten.’’

Op haar roep om hulp kwamen na de uitzending veel reacties en ze kreeg goederen en geld aangeboden. Om haar buren en zichzelf wat tegemoet te komen, heeft ze vorige week een deel van het kamp opgebroken. De tenten zijn een aantal meter buiten de tuin geplaatst, nabij het tunneltje. De politie heeft al aangekondigd die te zullen verwijderen. ,,Dat mag en dat begrijp ik’’, zegt Améline. ,,Maar ik zal niet accepteren dat ze op mijn privéterrein komen’’.