Van retour naar de shop van Lieke en Lot

Online shoppen is makkelijk: vanuit je luie stoel bestel je met een paar muisklikken een nieuwe spijkerbroek. Twijfel je over de maat of kleur? Dan bestel je er twee, of drie. De kledingstukken die je niet wilt, kun je vaak gratis terugsturen. Maar dat retourneren kost bedrijven niet alleen geld; het is ook nog eens slecht voor het milieu.

,,Een retourpakket kost een ondernemer gemiddeld tussen de acht en twaalf euro. Soms verdwijnt de kleding daarna achter in een magazijn, die stukken verkopen wij weer", zegt Lot Wels (18) uit Waspik.

Net als Lieke Verhagen (20) uit Tilburg studeert ze Ondernemerschap & Retail Management aan de Avans Hogeschool in Breda. Het opzetten en runnen van een bedrijf is een belangrijk onderdeel van de opleiding, maar de passie van de vriendinnen reikt buiten de schoolmuren. ,,We hebben ons ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. We hopen echt een verschil te kunnen maken."

Hoe vervuilend is het terugsturen van kleding precies? Door een onderzoek van NOS Op 3, waar de meiden tevens hun bedrijfsnaam van leenden, maakten ze kennis met de wereld van retourzendingen. Hieruit bleek dat ongeveer 30 tot 40 procent van de online bestelde kleding in ons land terug wordt gestuurd.

Dat heeft invloed op de CO2-uitstoot; busjes moeten immers die bestellingen vervoeren. Nog meer impact heeft de manier van verpakken; de pakketjes zijn vaak groter dan de inhoud. Onnodig geproduceerd materiaal, hierdoor passen minder pakjes in een busje, waardoor deze sneller vol is en dus vaker moet rijden.

,,We zijn verder gaan onderzoeken waar de kleding vervolgens naartoe gaat. En daar schrokken we best van", zegt Lot. Lieke: ,,Wij dachten dat goede kleding altijd weer verkocht werd, maar dat blijkt niet altijd zo te zijn. Soms wordt het zelfs weggegooid. Dan is de hele productie dus voor niks geweest."

Harde cijfers over hoeveel kleding er precies wordt weggegooid, zijn er niet. Verschillende grote bedrijven geven aan dat er tussen 97 en 99 procent weer terug de winkel ingaat. De rest belandt in outlets of gaat via opkopers de wereld over. Andere bronnen zeggen dat er meer wordt vernietigd dan bekend wordt gemaakt.

Retour Rumoer richt zich specifiek op de kleine ondernemers. ,,De grote bedrijven verwerken hun eigen retouren. Voor kleine bedrijven is het soms niet eens rendabel om dat te doen en dus gebeurt er niks. Door de concurrentie voelen ze zich genoodzaakt om ook een gratis retourbeleid te hebben, maar zij hebben er financieel ook het meest last van."

Met de geretourneerde kleding is trouwens niks mis. ,,Het is nieuw, maar teruggestuurd omdat bijvoorbeeld de maat niet goed is. Niet omdat het kapot is. En wij gaan de kleding sowieso altijd nog na."

Om aan leuke kleding te komen, bellen Lot en Lieke verschillende bedrijven af. ,,We vertellen ze over ons concept en vragen of ze nog retouren hebben waar ze vanaf willen", zegt Lieke. Bij een positieve reactie wordt er vervolgens onderhandeld over de stukken en de prijs.

En de respons is vaak positief, merken de twee; de webshop vult zich langzaamaan met meer kleding. ,,Voor de kleinere bedrijven is het goedkoper dan de retour zelf verwerken, en wij kunnen verkopen. Een win-win situatie, eigenlijk. Wij willen wel wat winst maken, maar zorgen altijd dat het goedkoper is dan de prijs waarvoor het is verkocht."

De kleding van Retour Rumoer moet tijdloos zijn. In de webshop zijn dan ook vooral basics te zien, zoals coltruien en flairbroeken. Lot: ,,We geloven in duurzame trends die langer in de kast hangen. Dat kun je natuurlijk aanvullen met een trendy rokje, dat verkopen we ook wel."

Voor de verkoop van duurzaam geproduceerde kleding staat Retour Rumoer niet per se. ,,Bij ons zit de duurzame gedachte in het alsnog een kans geven aan kleding dat anders niet verkocht zou worden. Anders dan tweedehands kleding, beginnen wij al bij de bedrijven."

En een retourzending bij Retour Rumoer. Kan dat? ,,Terugsturen mag natuurlijk wel; dat kun je volgens de wet ook niet verbieden", zegt Lot. Lieke: ,,Maar het is bij ons niet gratis; de consument betaalt voor de verzending. Bovendien verwerken wij het en verkopen het opnieuw. We hopen dat mensen naast de kleding ook echt voor ons verhaal kiezen.”