Urenlang kijken naar putters, die net zo behendig zijn als kleine aapjes

Terwijl ik dit schrijf, is het buiten 14 graden. En dat in januari! De grote bonte spechten zijn al volop aan het roffelen en ‘mijn tuinroodborst’ zingt momenteel elke ochtend het hoogste lied. Beide vogels zijn al met hun territorium bezig en ik moet nog uit een soort winterslaap komen.

Overigens is het elke dag een drukte van jewelste in mijn tuin. Roodborsten en heggenmussen scharrelen tussen de diverse struiken, en de merels keren elk blad om. De Turkse tortels hebben de tuin tot hun gebied verklaard en jagen alle stadsduiven, kauwen en soms zelfs de eksters weg. Dit laatste zeker, als ik ook in de tuin aanwezig ben.

Andere bezoekers zijn eekhoorns, koolmezen, pimpelmezen, boomklevers, boomkruipers, vinken, groenlingen, soms een groene specht en een grote bonte specht.

Veel lezers zullen ondertussen wel weten dat ik de tuin niet winterklaar maak. Toch noem ik wat ik doe (of niet doe) toch ook winterklaar maken. Blad blijft overal liggen en soms maak ik wat hoopjes, goed voor de egel en huismuizen.

Daarnaast laat ik alle stengels van de diverse planten staan. Vooral die van de teunisbloemen. Dat is zo mooi, want daar komen de putters oftewel de distelvinken op af.

Uren kan ik er naar kijken hoe die putters hangend aan zo’n stengel, de zaadjes uit de zaaddozen halen. Het zijn net kleurrijke aapjes, zo behendig zijn ze.

Maar waar komt die naam putter vandaan? Al vanaf de Romeinse tijd werden putters gehouden in kooitjes. In die kooitjes trokken zij met hun snavel emmertjes water omhoog (putten) en hielden ze vast met hun pootjes. Later werden er speciale puttershuisjes gebouwd en was er bij dat huisje behalve het emmertje een voederwagentje dat de putters naar binnen trokken. Onuitputtelijk slim en behendig zijn die dieren. Het is een genot om er naar te kijken.

2022 moet het jaar worden met meer aandacht voor het behoud van alle dieren in ons prachtige landje.