Stadsjournalist Gerard van Herpen (95) schreef tot het schrijven echt niet meer ging

Van Herpen, geboren Noord-Hollander, opgegroeid in Vught en verliefd geworden op Breda, was zijn leven lang journalist. Vanaf 1965 was hij bij dagblad De Stem twintig jaar chef van de stadsredactie.

Als journalist en schrijver was Van Herpen bekend van zijn stadswandelingen door Breda: ‘Met Gerard van Herpen de stad in’. Dagelijkse stukskes over mensen en gebouwen, de pareltjes in de stad die hij liefhad om zijn bourgondische karakter. Ook was hij de auteur van de maandelijkse boekenrubriek ‘Stoffig goud’.

Zijn jeugd in Vught was zeer bepalend voor de opgroeiende Gerard. ,,Ik voel mij een Brabander”, drukte hij zijn naasten regelmatig op het hart.

Zijn ouderlijk huis stond nabij station Vught. Van daaruit waren hij en de andere gezinsleden getuige van het transport van Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Sommigen lieten wanhopige berichten achter bij hun huis, afscheidsbriefjes voor nabestaanden. Het maakte dat Van Herpen gefascineerd bleef door de oorlog en later nauwe banden onderhield met de Poolse bevrijders.

Behalve van schrijven en lezen hield Van Herpen ook van praten. Toen hij op 61-jarige leeftijd vertrok bij de krant werd hij mede-oprichter van het Van Staveren Genootschap, een sociëteit voor zielsverwanten die hun interesse deelden in boeken, literatuur en de (Bredase) historie.

Zijn vrouw Ria, schoondochter Dianne (weduwe van zijn zoon Jan) en zijn drie (achter)kleinkinderen zagen hem tot op hoge leeftijd in de weer met een opschrijfboekje. ,,Nog elke dag hield hij een dagboek bij”, vertelt Dianne. Tot het schrijven echt niet meer ging en hij in zijn laatste fase verbleef in verpleeghuis Lucia in Princenhage. Daar is hij dinsdagochtend overleden.