School uit Rotterdam rouwt om bij brand omgekomen Stan (9): ‘Wat een verdriet, hier zijn geen woorden voor’

De vader probeerde nog vergeefs zijn zoon te redden en liep daarbij brandwonden op. Hij moest naar het ziekenhuis worden vervoerd. De politie heeft het onderzoek naar de brand in Strijbeek al afgerond. De oorzaak is niet meer te achterhalen, maar de politie sluit een misdrijf uit. Burgemeester Joerie Minses van Alphen-Chaam, waar Strijbeek onderdeel van is, laat weten ‘diep geschokt’ te zijn door de brand. Zijn gedachten gaan uit naar de familie en vrienden van de slachtoffers, laat deze gemeente weten.

In Rotterdam is het verdriet vanzelfsprekend ook enorm. ,,Op school is met grote schrik en verslagenheid gereageerd op het overlijden van onze leerling’’, aldus een woordvoerster van scholenkoepel Boor, waar de Jenaplanschool Blijberg onder valt. ,,In het team en met alle leerlingen is hier aandacht voor geweest. In de school wordt een herdenkingsplek ingericht. De komende dagen zullen in het teken staan van het afscheid. Als bestuur en school leven we mee met ouders, familie, vriendjes en vriendinnetjes. Wat een enorm verdriet, er zijn geen woorden voor.’’

Riet Fiddelaers-Jaspers, oprichtster van het Expertisecentrum Omgaan met Verlies, weet hoe groot de impact is op een school waar een kind overlijdt, zeker als dit plotseling gebeurt, zoals bij de tragische gebeurtenis in Strijbeek. ,,Als een kind ziek is, kan een school zich meer voorbereiden. Bij een plotseling overlijden is het alsof een tsunami de school binnenkomt’’, omschrijft zij. ,,Het is voor iedereen een enorme schok. Voor rouwende scholen is er tegenwoordig wel veel informatie beschikbaar over hoe ze met zo’n trieste gebeurtenis om moeten gaan. Ze hoeven het niet meer alleen te doen.’’

Naast het oprichten van een crisisteam, nauwgezet communiceren met een contactpersoon van de familie en de ouders van de andere leerlingen is het volgens Fiddelaers belangrijk om snel iets praktisch te doen met de kinderen dat geeft hen het gevoel dat ze iets kunnen doen. ,,Zij kunnen tekeningen of gedichtjes maken, samenvoegen en naar de ouders sturen. Zij kunnen daar steun uithalen. Ook kunnen scholen een tafel of ruimte inrichten om de overleden leerling te herdenken. Daarbij is het wel belangrijk om afspraken te maken hoe er met die plek omgegaan wordt en hoe lang deze blijft. Het luistert nauw. Ook moet er aandacht zijn voor docenten en leerlingen uit andere klassen.’’

Klasgenoten gaan vaak mee naar de uitvaart, maar dat hangt ook af van wat de ouders willen, zegt Fiddelaers. Volgens haar worden de lessen vaak binnen enkel dagen weer opgepakt, in elk geval na de uitvaart. ,,Kinderen hebben namelijk behoefte aan structuur. Ze willen ook ervaren dat het leven weer doorgaat, zonder hun klasgenootje te vergeten. Met regelmaat zal hierover weer gesproken worden in de klas.’’