Beeldend kunstenares Madeleine Jansen en broeder Bruno Wilderbeek lieten zich inspireren door het Zundertse Sterrebos. Zij schilderde en tekende, hij maakte gedichten: haiku's en sonnetten © ron magielse / pix4profs

Samen op zoek naar verbeelding in een Zunderts bos

ZUNDERT - Het was een soort nieuwsgierigheid die Madeleine Jansen dreef. Daar liep ze, helemaal alleen in het Sterrebos bij de Abdij Maria Toevlucht in Zundert. ,,Een heel klein bos", lacht ze. Ze dacht: ,,Zou zo'n bos, als ik er een jaar lang rondliep, mij blijven inspireren?" Ze pakte haar schildersspullen en nam -in deeltijd- een jaar lang haar intrek in een atelier bij de abdij.

Edine Wijnands 14-12-17, 18:27 Laatste update: 18:34 Bron: BN DeStem

Nu, twee jaar later, zit ze samen met broeder Bruno Wilderbeek achter een tafel waarop het boek 'De omgang gaande'ligt. Jansen schilderde en tekende het bos. Wilderbeek schreef gedichten. Het boek is het resultaat.

Karrenwiel

Het Sterrebos is klein. Als een rond karrenwiel ligt het in het weidse landschap achter de abdij. Jansen: ,,Het is wonderlijk. Eigenlijk wandelde ik nooit alleen in een bos. Ik vond dat altijd een beetje eng. Maar het Sterrebos is anders. Ik voelde me er geborgen, veilig."

Wilderbeek herkent dat. Hij komt graag in het Sterrebos. Om stilte te zoeken, bezinning. Hij wijst op de vorm van het bos, geïsoleerd in het landschap. Ziet een parallel met het klooster. Waar zelfbezinning, inkeer, geestelijke ruimte biedt.

Kloosterleven

Dat kloosterleven. ,,Daar wilde ik me ook aan overgeven", zegt Jansen. ,,Ik was benieuwd wat het strakke gebedsritme met me zou doen. Zouden die onderbrekingen mij uit mijn concentratie halen? Mij van mijn werk afhouden? Of zou het anders uitpakken?"

Het werd dat laatste. ,,Die gebeden, officies, bleken mijn inspiratie juist te versterken. In de kerk vond ik bovendien een bepaalde saamhorigheid die ik heel prettig bleek te vinden." Wilderbeek: ,,Dat hoor ik vaker van gasten. De saamhorigheid, maar ook het vaste kloosterritme worden als weldaad ervaren."

Adempauze

Hij snapt dat wel. ,,De hedendaagse maatschappij is niet alleen individualistisch, maar ook onrustig, druk. Het ritme en de regelmaat bieden een adempauze." Adem die nodig is om te groeien, om te ontwikkelen. Misschien dat Wilderbeek daarom voor het project met Jansen koos voor het sonnet en de haiku. Dichtvormen die aan strakke regels zijn gebonden. Die beperkingen opleggen waarbinnen vrijheid gezocht en gevonden wordt.

De samenwerking bleek stimulerend. ,,We inspireerden elkaar", zegt Wilderbeek. Hij leerde van haar oog voor detail. Zij van zijn levensinstelling. Samen vonden ze elkaar in de bewondering van de natuur. Wilderbeek: ,,Wie daarin rondloopt voelt: er is een overstijgende werkelijkheid."

Het boek is te koop bij de Abdijwinkel en het Van GoghHuis in Zundert. Meer info: www.madeleinejansen.nl en www.abdijmariatoevlucht.nl