Koe Grietje is één van de oudste koeien van Nederland

Koe Grietje 41 kijkt vanuit haar eigen privéplekje gevuld met stro naar de geboorte van een nieuw kalf in de ruimte naast haar. Vol interesse en medeleven ziet ze hoe de nieuweling door haar moeder schoongemaakt wordt. ,,Daaraan zie je dat het een zorgzame oma is'', glimlacht Dré Verschuuren.

Vorige week vierde Grietje 41 haar twintigste verjaardag. ,,Dat is zeer, zeer bijzonder. Een uitzonderlijk hoge leeftijd voor een melkkoe. De meeste van de 16.000 melkveehouders in Nederland zullen het niet meemaken'', klinkt Maarten Leseman van de Land- en Tuinbouworganisatie LTO verwonderd. ,,Vergelijk het maar met de 110de verjaardag van een mens.''

Gemiddeld worden koeien ongeveer 5 á 6 jaar oud. Ook voor Verschuuren en zijn vrouw Joke is het de eerste keer. Pas drie weken voor haar verjaardag stuurden ze een uitnodiging om het te vieren: ,,Toen pas wist ik zeker dat ze dat ging halen.''

Grietje 41 komt op 5 september 1998 ter wereld. Haar moeder Grietje 33 wordt verkocht en blijkt elders bijzonder productief. 

Maar de jonge Grietje 41 weet ook van wanten. De cijfers moeten nauwgezet bijgehouden worden: in haar leven leverde ze een kleine 166.000 liter melk. Een koe die de 100.000 haalt is geen unicum, maar heel veel komt het toch ook weer niet voor. Ze krijgt veertien kalveren: tien stiertjes en vier vaasjes. Ze is oma, want haar dochters Grietje 78 en Grietje 86 zetten ook Grietjes op de wereld.

Maar wie is Grietje 41? ,,Een onopvallende, maar eigenzinnige koe, met een pittig karakter. In haar jonge jaren was ze een leider, maar hoe ouder ze wordt, hoe meer ze zich afzonderde'', vindt Joke.

Tot vorig jaar liep ze nog mee naar de weide, maar wel achteraan. ,,Het is een oude dame. We voederen haar rechtstreeks, ze hoeft niet te vechten voor eten.'' Ze krijgt verder exact hetzelfde eten als de rest. ,,Ze eet eerst wat voordat ze gemolken wordt. Dan sluit ze achteraan in de rij.'' Want ja: Grietje 41 levert nog steeds. Afwisselend. ,,Gisteren was het elf liter.''

Ze begint al wat grijze haartjes te krijgen, maar is vitaal. Nooit was ze ziek. ,,Als ze ooit komt te overlijden, zal dat zeker even binnenkomen. Ze is speciaal. We mogen hier maximaal 130 koeien hebben, maar haar doen we niet weg. Dat we haar behouden heeft dan ook geen economisch motief, maar een emotionele.''