Kielegatter op Schiermonnikoog: 'Mensen kijken me aan alsof ik gek ben'

Het is onmogelijk om, binnen Nederland, verder verwijderd te zijn van de Bredase Grote Markt dan op dit autoluwe Waddeneiland. Dik tweeënhalf uur rijden en dan nog eens drie kwartier met de veerboot. Niet vreemd dus dat zijn klanten raar opkijken als ze Henk achter de vitrine zien staan, gekleed in boerenkiel en Kielegat-sjaal. 

Hockelmann, geboren in Drachten, als kind verhuisd naar en opgegroeid in Breda, raakt het carnavalsvirus nooit meer kwijt. ,,Normaal ben ik op de vrijdag voor carnaval terug in Breda voor het carnavalsconcert in het Chassé en blijf ik tot woensdag of donderdag. In die dagen daartussen wil ik zo veel mogelijk van het feest meepakken." 

Helaas mocht het dit jaar niet zo zijn. Uitgerekend dít weekend viel samen met een vriendinnenweekend van zijn echtgenote. ,,Tja, dan moet je kiezen", zegt Henk. ,,Ik heb mijn vrouw gezegd: ik gun jou ook je weekend." 

Toch kruipt het bloed waar het niet gaan kan. Vandaar dat Hockelmann zijn klanten deze dagen bedient in zijn vaste leutkloffie. ,,De meeste mensen vinden het vooral grappig, ook de Brabanders die het carnaval juist ontvlucht zijn. Verder merk je op het eiland nergens aan dat het carnaval is. Dat is wel jammer." 

Gevraagd naar hetgeen Hockelmann nou het meeste mist deze dagen, antwoordt hij: ,,De vrienden die nu feesten, de saamhorigheid en het feit dat zoveel mensen tegelijkertijd zo'n gezelligheid beleven. Maar bovenal vind ik toch de grote optocht op maandag het allermooiste. Gelukkig bestaat er Baronie tv waardoor ik er na het werk toch nog wat van kan terugzien."