In thuisquarantaine na een vakantiereis: ‘Mensen doen alsof we paria's zijn’

Eén keer is Marieke Schol (44) buiten geweest om een boodschap te doen. ,,Dat mag volgens de richtlijnen, als er niemand anders is die dit voor je kan doen”, zegt Schol. ,,Wel met mondkapje op, en ik heb keurig afstand gehouden.”

De rest van de dagen bleven zij, haar man en vier kinderen thuis. Niet omdat ze positief getest waren op corona; het gezin uit Prinsenbeek is op vakantie geweest naar Kroatië. Een ‘oranje’ land.

Ze waren net één dag op hun bestemming toen het reisadvies veranderde. ,,We dachten: waar slaat dit op? We zaten in een ieniemienie dorp op het schiereiland Istrië, met op dat moment in totaal 117 besmettingen. Rotterdam kreeg er diezelfde week 115 in één dag bij.”

,,Misschien was het anders op een onbekende plek, maar we komen daar al jaren en zagen dat de regels strikt worden opgevolgd. We voelden ons veiliger dan in Nederland.”

_{(Tekst gaat verder onder de foto)}

Het gezin stond voor een dilemma: teruggaan of blijven? Ze kozen voor het laatste. ,,Met vier kinderen had ik niet de behoefte om halsoverkop in de auto te stappen”, legt ze uit. ,,Zeker gezien onze oudste zoon, die autistisch is en een forse verstandelijke beperking heeft.”

Schol en haar man hebben wel eerst de verzekeringen gecheckt: ,,Spoedzorg werd nog gedekt.” Op hun werk zou een thuisquarantaine geen problemen geven, en: ,,We waren ruimschoots voor het begin van de scholen terug, dus hoeven de kinderen niets te missen.”

Wel was ze zich ervan bewust dat haar zoon, die intensieve één-op-één zorg nodig heeft, niet meteen weer naar de dagbesteding kon. ,,Maar dat zorgt vooral voor druk bij mij.” Na de vakantie in Kroatië is de familie, geheel volgens plan, een week in Slovenië geweest. Een ‘veilig’ land. Daarna bleven er zes dagen quarantaine in Prinsenbeek over, vertelt Schol.

,,Bij thuiskomst heb ik keurig netjes naar de GGD gebeld, om ons te laten testen. Ik wilde het goed doen. Het enige wat ik te horen kreeg: ‘heeft u geen klachten? Dan hoeft het niet’.” Ze verbaast zich over de vrijblijvendheid van de regels: ,,Als je met de auto de grens over komt, vraagt niemand iets.”

Toch bleef het gezin tot en met vorig weekend in isolatie: ,,Geen afspraken, geen bezoek van opa’s en oma’s. We bleven in huis, of in de tuin.” Lachend: ,,De kinderen hadden hun computer gemist, die vermaakten zich wel.”

Geschrokken is ze van de reacties. ,,Mensen die na de quarantaine niet willen afspreken. Alsof wíj paria’s zijn en het egoïstisch was om op vakantie te gaan. We hadden het heel hard nodig.”