Robin Huijskens (links) en Frank Oostvogels vechten een duel uit tijdens de training op de ijsbaan in Breda. © ron magielse / pix4profs

‘IJshockey is wel een contactsport, zeker geen vechtsport’

IJshockeyen in de open lucht is in dit land zelden mogelijk. De kunstijsbaan in Breda biedt daarom het perfecte altenatief, want deze is grotendeels afgesloten. De Yeti’s jagen er over het ijs op jacht naar de puck.

Redactie 25-03-18, 10:00 Bron: BN DeStem

Tien mannen glijden moeiteloos over het ijs, strijdend om de puck die over de baan vliegt. Met de dikke lagen aan plastic bepantsering lijken het wel moderne ridders. Dat versterkt het beeld dat heerst over de sport, namelijk dat het een soort vechtsport on ice is, waarbij de tanden in het rondvliegen en er op het veld vaak een knokpartij ontstaat.

Menno Cleton is naast speler ook penningmeester bij de Yeti's. © Hayte Hugo

Maar dat is toch niet waar het bij IJshockeyclub Yeti’s in Breda om draait, vertelt penningmeester Menno Cleton. ,,Als je aan een fan vraagt of vechten op het ijs erbij hoort, zegt die vaak ‘ja!’. Er wordt natuurlijk best wat gebodycheckt, maar dat is niet de insteek van het spel. Als je wil boksen, ga dan naar boksschool. Het gaat bij ons juist om de sportiviteit.”

De leercurve van de ijshockeysport is lang en hoog. Je leert steeds bij
Koen Quicken, teamcaptain

De club begon in 1995 in Etten-Leur op de kleine, onoverdekte ijsbaan van Sportcentrum de Banakker. Die baan ging eind 2013 dicht, waardoor de vereniging een noodgedwongen pauze kenden van bijna twee jaar. In 2015 streek de club neer bij de kunstijsbaan in Breda. Sindsdien is de groep volgens Cleton ‘explosief gegroeid’. ,,We begonnen ooit met een paar man en hebben nu bijna zestig leden. En we willen doorgroeien. We proberen de sport laagdrempelig te houden en de sfeer hoog. Zo is na de training iedereen nog in het café te vinden, dat is fantastisch om te zien. En het is ook een stoere sport. Wie wil er nou niet ijshockeyen?”

Captain Koen Quicken ijshockeyt al 25 jaar. © Hayte Hugo

Maar wat maakt ijshockeyen nou zo leuk? Volgens captain Koen Quicken is dat deels, omdat er veel bij komt kijken. ,,Je moet goed en snel kunnen schaatsen, en je moet het puckgevoel hebben. De leercurve is lang en hoog: je leert steeds bij. Ik leer nu nog van de jeugdtrainers, terwijl ik al zo’n 25 jaar de sport beoefen. Maar ook dat het een teamsport is, maakt het leuk. De spelers zijn allemaal fantastische mensen.”

Hoewel de spelers op het ijs zo’n 4 tot 5 kilo aan bepantsering dragen, is het niet de meest veilige sport. Neem divisielid Robin Huijskens. Het kost hem een half uur tijd om zich om te kleden, toch brak hij – ondanks alle beschermkleding – vorig jaar zijn arm. ,,Ik nam een sprintje en knalde tegen de boarding. Mijn eigen schuld, ik was te laat begonnen met remmen. En het blijft een contactsport, met een puck van 400 gram die 100 kilometer per uur kan gaan...”

Vorig jaar speelde de Bredase club voor het eerst competitie. ,,Dat willen we meer gaan doen, want dat trekt meer leden”, zegt voorzitter Roy Slond. Volgens de voorzitter was het een succes, al gingen op één na alle wedstrijden verloren. ,,Er zat verbetering in, dat is wat telt. Daarom zeggen wij: we waren met trots laatste.”

Meedoen?

Bij IJshockeyclub Yeti’s zijn zowel recreanten als wedstrijdspelers vanaf 3 jaar welkom. Wedstrijdspelers trainen twee keer per week bij de Kunstijsbaan in Breda, Terheijdenseweg 506. De club biedt twee gratis proeflessen aan. Van eind april tot september, afhankelijk van het weer, speelt de club niet. Meer info op de site: www.ijshockeyclub-yetis.nl of stuur een e-mail naar: info@ijshockeyclub-yetis.nl