Hoe voelde Whitney Houston zich vlak voor ze stierf? Ik weet het. Ik lag in haar bad. Rook de olijfolie die ze bij het stromende water goot. Ik voelde haar pijn. De geur van haar wanhoop drong diep tot me door. Ik hoorde haar huilen, kon niet troosten. En werd overvallen door de indringende ammoniumlucht van de crack, van haar drugs, die voorgoed stilte bracht.

Indringend
Ik was Whitney Houston. Vier minuten lang luisterde en rook ik de laatste momenten van haar leven. Nu is het voorbij. Ben ik weer ik. En ben ik behoorlijk blij wanneer Frederik Duerinck en Wander Eikelboom het deksel openen van een metalen lijkkist waarin ik lig. "Hoe voelde het", vragen de twee docenten van de opleiding CMD (Communication and Multimedia Design) van Avans hogeschool zodra ik mijn kist uitstap. Ze wachten het antwoord niet af. Zeggen zelf al: "Indringend hè?" Ik knik.

Communicatiemiddel
Mijn ervaring (Famous Death) maakt deel uit van een onderzoeksproject van CMD: Sense of Smell. Waarin studenten en docenten samen de kracht onderzoeken van geur als communicatiemiddel. Inmiddels is er (inter)nationaal al veel belangstelling voor het project. Diverse media uit binnen- en buitenland besteedden er al aandacht aan. En Duitse musea toonden belangstelling de kisten over te nemen.

Voor het zover is, zijn ze dinsdag opgesteld in museum MOTI in Breda. Daar is 2 december een congres van CMD over geur. Met sprekers die verschillende facetten behandelen. Van psychische factoren tot aan (cultuur)historische feiten rond geur. In samenhang met een expositie met bijzondere kunstwerken.

Lees woensdag het hele verhaal in BN DeStem.